უმჯობესია თუ დაკონკრეტდება კრიტერიუმები, რაზე დაყრდნობით შეიწყალებს პრეზიდენტი პირებს, - ამის შესახებ ჟურნალისტებს ფონდ "ღია საზოგადოების" იურისტმა გიორგი ჩიტიძემ განუცხადა.

მისივე თქმით, დეკანოზი მამალაძის საქმეზე გაუგებარი იყო პრეზიდენტის არგუმენტაცია თუ რატომ არ შეიწყალა ის.

„ის აპელირებდა ფორმალურ საფუძვლებზე, რომ მას არ ჰქონდა მოხდილი სასჯელის ორი მესამედი და გადავიდა შინაარსზეც და დაუშვა შეცდომები, რომელიც საქმეში არ იკვეთება. ასეთი შეცდომები თავიდან რომ ავიცილოთ, მნიშვნელოვანია პროცესმა დააზღვიოს რისკები, რომ მერე პრეზიდენტს არ უწევდეს იმის დასაბუთება რაც მას შინაარსობრივად არ ესმის. დებულებაში მეტ-ნაკლებად გაწერილია კრიტრიუმები,თუმცა მთავარი პრობლემა არის თუ როგორ ამზადებს არგუმენტაციას ან დოკუმენტაციას, რას აქცევს ყურადღებას, პლუს ამას პრეზიდენტს დარჩა შესაძლებლობა, რომ მან ადმინისტრაციის გვერდის ავლით შეიწყალოს პირები თავისი გადაწყვეტილებით. გამჭვირვალობის თვალსაზრისით სჯობს რომ ყოველთვის იყოს ცნობილი რას ითვალისწინებს პრეზიდენტი კონრკეტული აქტის გამოცემის დროს", - განაცხადა ჩიტიძემ.