საგარეო და საშინაო პოლიტიკის აქტუალურ თემებზე „ინტერპრესნიუსი” პრეზიდენტის ყოფილ მრჩეველს საგარეო ურთიერთობების საკითხებში, ჯიპა-ს ასოცირებულ პროფესორს, თენგიზ ფხალაძეს ესაუბრა.
- ბატონო თენგიზ, საგარეო პოლიტიკის მნიშვნელოვან და აქტუალურ თემებზე გვინდოდა საუბრის დაწყება, მაგრამ თბილისის საკრებულოში დეპუტატების მიერ ორგანიზებულ ცემა-ტყეპის თემას ვერანაირად ავცდებით.
საკრებულოში მომხდარის კადრების არაერთხელ ნახვა არ ტოვებს იმის შანს არ იფიქრო, რომ საკრებულოში „ოცნების“ დეპუტატები ხაბეიშვილს შემთხვევით დაესხნენ თავს.
რამდენიც არ უნდა ამტკიცონ მმართველი გუნდის წარმომადგენლებმა რომ ხაბეიშვილი ცემას იმსახურებდა, ფაქტია ის, რომ დეპუტატებმა ოპოზიციონერი დეპუტატი სცემეს და ახლა მთავარია თუ როგორ შეეცდება ხელისუფლება მომხდარზე მოახდინოს რეაგირება. თქვენი დაკვირვებით, ამ ფაქტის ირგვლივ სავარაუდოდ, როგორ განვითარდება მოვლენები?
- რა თქმა უნდა, უკიდურესად შემაშფოთებელი და ყოვლად დაუშვებელი ფაქტია. კიდევ უფრო ცუდია, რომ ეს პირველი შემთხვევა არ არის. წინა კვირას უმრავლესობის ერთ-ერთ წევრს დაესხნენ თავს, გასულ წლებშიც არაერთი ასეთი ინცინდენტი მოხდა. ვშიშობ, ყოველივე ამან ტენდენციის სახე არ მიიღოს.
უნდა არსებობდეს ზღვარი, რომლის იქითაც პროცესი არ უნდა წავიდეს. თუკი ეს ზღვარი წაიშალა, მაშინ ძალიან მძიმე შედეგს მივიღებთ.
უნდა არსებობდეს ზღვარი, რომლის იქითაც პროცესი არ უნდა წავიდეს. თუკი ეს ზღვარი წაიშალა, მაშინ ძალიან მძიმე შედეგს მივიღებთ
ხელისუფლების ვალდებულებაა ამ პროცესების კონტროლი. მუშტი-კრივის, მუქარის, შანტაჟის და სხვა ასეთი მეთოდების დაშვება პოლიტიკურ პაექრობაში უაღრესად სახიფათოა. სახელმწიფოს უმკაცრესი რეაგირება მართებს, სხვა შემთხვევაში ხელისუფლება, პირველ რიგში, საკუთარ თავს დააზიანებს.
საკრებულოში მომხდარზე სახელმწიფოს უმკაცრესი რეაგირება მართებს, სხვა შემთხვევაში ხელისუფლება, პირველ რიგში, საკუთარ თავს დააზიანებს
- თურქეთის საგარეო საქმეთა მინისტრმა მევლუდ ჩავუშოღლუმ დავოსში განაცხადა - „ნატოს ისეთი მოკავშირე სჭირდება, როგორც საქართველოა, საქართველო უნდა გახდეს ალიანსის წევრი“.
იმისთვის, რომ საქართველოს შეიარაღებული ძალების თავსებადობა ნატოს სამხედრო ძალებთან რაც შეიძლება მაღალი იყოს, თურქეთი, როგორც ჩვენი მეზობელი და ნატო-ს წევრი ქვეყანა საკმაოდ ბევრს აკეთებს. მიუხედავად ამისა, მევლუდ ჩავუშოღლუს დავოსში გაკეთებული განცხადება ბევრისთვის მოულოდნელი იყო.
მოულოდნელი შესაძლოა იმ თვალსაზრისითაც იყო, რომ დავოსში მსოფლიოს ქვეყნების ლიდერები უპირატესად ეკონომიკურ გეგმებს განიხილავენ.
თქვენი დაკვირვებით, სავარაუდოდ, რას შეიძლება უკავშირდებოდეს თუნდაც საერთაშორისო ეკონომიკურ ფორუმზე საქართველოს ნატოში გაწევრიანების სასარგებლოდ თურქეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის მიერ გაკეთებული განცხადება?
- ჩვენი და თურქეთის სტრატეგიული პარტნიორობა ქვეყნების გრძელვადიანი ეროვნული ინტერესებითაა განპირობებული. დაცული, ძლიერი და განვითარებული საქართველო თურქეთისათვის უაღრესად მნიშვნელოვანია. ეს სულისკვეთება განაპირობებს ჩვენს ურთიერთობებს როგორც ორმხრივ, ასევე მრავალმხრივ ფორმატში.
რაც შეეხება ნატოს, არ მახსენდება რომელიმე შეხვედრა, სადაც თურქეთს მკაფიოდ არ დაეფიქსირებინოს მტკიცე მხარდაჭერა საქართველოსადმი. უფრო მეტიც, არაერთი ღონისძიება განხორციელებულა სწორედ თურქეთის უშუალო ინიციატივითა და მხარდაჭერით.
თავად ბატონი ჩავუშოღლუ გამოცდილი დიპლომატი და პოლიტიკოსია. ის კარგად გრძნობს მომენტს, როდესაც სათქმელი უნდა ითქვას და შესანიშნავად იყენებს არსებულ შესაძლებლობებს.
ბატონი ჩავუშოღლუ გამოცდილი დიპლომატი და პოლიტიკოსია. ის კარგად გრძნობს მომენტს, როდესაც სათქმელი უნდა ითქვას და შესანიშნავად იყენებს არსებულ შესაძლებლობებს
მართალია დავოსი ეკონომიკური ფორუმია, მაგრამ ეკონომიკა უსაფრთხოებას საჭიროებს, ნატო კი უსაფრთხოების ყველაზე სერიოზული გარანტია. ნატოს გაფართოების გარეშე შავ ზღვაზე სტაბილურობა ვერ დამყარდება.
მხოლოდ ალიანსს შეუძლია უზრუნველყოს გრძელვადიანი მშვიდობა, შესაბამისად, ეკონომიკური თანამშრომლობისათვის აუცილებელი სტაბილურობა. ამიტომ თურქეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის განცხადება სრულიად ლოგიკურია.
თუმცა, როდესაც თურქეთის პოზიციაზე ვსაუბრობთ, არ უნდა გამოგვრჩეს, რომ ტონის მიმცემი თავად პრეზიდენტი ერდოღანია, რომელსაც არაერთხელ, ყველაზე მაღალი ტრიბუნებიდან თამამად გაუკეთებია ჩვენი მხარდამჭერი განცხადებები როგორც ნატოსთან, ასევე რუსულ ოკუპაციასთან მიმართებაშიც.
აქვე უნდა აღვნიშნოთ ჩვენი საელჩოს წვლილიც. გადაჭარბების გარეშე შემიძლია ვთქვა, რომ თურქეთში ერთ-ერთი საუკეთესო ელჩი გვყვავს, გიორგი ჯანჯღავა, რომლის აქტიურობასაც თავად თურქებიც ხაზგასმით აღნიშნავენ.
გადაჭარბების გარეშე შემიძლია ვთქვა, რომ თურქეთში ერთ-ერთი საუკეთესო ელჩი გვყვავს, გიორგი ჯანჯღავა, რომლის აქტიურობასაც თავად თურქებიც ხაზგასმით აღნიშნავენ
ელჩის გამჭრიახობაზე, პროფესიონალიზმზე, ავტორიტეტსა და პირად კავშირებზე ბევრი რამაა დამოკიდებული. მაგალითისათვის იმასაც ვიტყვი, რომ წელს იგეგმება თურქეთის პრეზიდენტის ვიზიტი საქართველოში. ასეთი რამეები კი თავისით არ ხდება.
- ანკარის ამ პოზიციის დაფიქსირების კონტექსტი ნამდვილად საყურადღებოა. თურქეთი რუსეთთან ურთიერთობების გაღმავებით ერთი მხრივ ვაშინგტონსა და ბრიუსელს ეპაექრება, მეორე მხრივ ცდილობს რეგიონში დამოუკიდებელი მოთამაშის როლი მოირგოს, მაგრამ იმავე რუსეთთან სირიისა და ლიბიის საკითხებში აქვს ბევრი შეუთანხმებელი საკითხები.
ამ თემებზე კიდევ ბევრი რამის გახსენება შეიძლებოდა, მაგრამ ახლა ალბათ ყველაზე მნიშვნელოვანი და აქტუალური შეიძლება იყოს ის, მევლუდ ჩავუშოღლუს ეს განცხადება ანკარის ინიციატივაა, თუ ბრიუსელთან, იგივე ვაშინგტონთან შეთანხმებული პოზიცია?
- ესაა მცდელობა, საერთაშორისო თანამეგობრობის ყურადღება გამახვილდეს საქართველოსა და შავი ზღვის რეგიონის უსაფრთხოების თემაზე. თავისთავად, ამით თურქეთი საკუთარ პოლიტიკური წონასაც ხაზს უსვამს.
რა თქმა უნდა, თურქეთს თავისი დღის წესრიგი აქვს, რომელიც მხოლოდ საქართველოს არ უკავშირდება, მაგრამ ჩვენთვის მთავარია, რომ ეს დღის წესრიგი და ჩვენი ინტერესები ერთმანეთს ბევრ რამეში შეესაბამება და ასეთი შესაძლებლობები უნდა გამოვიყენოთ.
თურქეთს თავისი დღის წესრიგი აქვს, რომელიც მხოლოდ საქართველოს არ უკავშირდება, მაგრამ ჩვენთვის მთავარია, რომ ეს დღის წესრიგი და ჩვენი ინტერესები ერთმანეთს ბევრ რამეში შეესაბამება და ასეთი შესაძლებლობები უნდა გამოვიყენოთ
ზოგადად, ჩვენს ირგვლივ ძალიან ბევრი რამ ხდება, რაც მეტ ყურადღებას და დაფიქრებას საჭიროებს. სირია, ლიბია, ირანი, რუსეთი, თურქეთი და კიდევ ბევრი რამ ერთმანეთთანაა დაკავშირებული.
სამყარო ძალიან სწრაფად იცვლება. ეს ეხება თურქეთსაც, კავკასიას, შავ ზღვას, ირანს, ახლო აღმოსავლეთს, რუსეთს, ევროკავშირს, ნატოს, აშშ-ს, ჩინეთს... ფაქტიურად ყველაფერს. არ მრჩება შთაბეჭდილება, რომ ჩვენთან ამ პროცესების სათანადო ანალიზი ხდება. ამიტომაც ხშირად ერთსა და იმავე შეცდომებს ვუშვებთ.
როდესაც ჩავუშოღლუს ნათქვამზე ვსაუბრობთ, მთავარი კითხვა უნდა იყოს, ჩვენ რა გავაკეთეთ, რომ თურქეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის წინადადებას მხარდაჭერით უპასუხონ ბერლინში, პარიზსა და სხვა დედაქალაქებში?!
როდესაც ჩავუშოღლუს ნათქვამზე ვსაუბრობთ, მთავარი კითხვა უნდა იყოს, ჩვენ რა გავაკეთეთ, რომ თურქეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის წინადადებას მხარდაჭერით უპასუხონ ბერლინში, პარიზსა და სხვა დედაქალაქებში?!
რა ნაბიჯები გადავდგით, რომ ჩვენს მეგობრებს გაუადვილდეთ ჩვენი ინტერესების დაცვა, რომ სკეპტიკოსებს არგუმენტი არ დავუტოვოთ, რომ თანამშრომლობისა და ინტეგრაციის ახალი ინიციატივები განვავითაროთ?!
- ვითარებაში, როცა დამკვირვებელთა უმეტესობა მიიჩნევს, რომ საქართველოსთან მიმართებაში რუსეთის სტრატეგიული მიზანი არსებული სტატუს-კვოს შენარჩუნებაა, რაც იმასაც ნიშნავს, რომ კრემლის ინტერესებში არ შედის საქართველოს ნატოში ინტეგრირების პროცესი, რამდენად დიდია იმის ალბათობა, რომ ანკარა ამ თემის წამოწევით იგივე სირიასა და ლიბიაში ცდილობდეს რუსეთთან მისთვის სასარგებლო შედეგის მიღწევას?
- პირდაპირ ვიტყვი, რომ საქარველო თურქეთისათვის „სავაჭრო მონეტა“ არ არის. როგორც უკვე ვთქვი, ჩვენ გრძელვადიანი ეროვნული ინტერესები გვაკავშირებს. გარდა ამისა, თურქეთმა ყველაზე კარგად უწყის, რას მოასწავებს კავკასიასა და შავი ზღვის რეგიონში რუსეთის გაძლიერება.
მერწმუნეთ, ამ ორ ქვეყანას, თურქეთს და რუსეთს, საკმარისზე მეტი მიზეზი აქვთ, რომ თანამშრომლობის პერსპექტივებს ძალიან ფრთხილი ენთუზიაზმით მოეკიდონ. რაც შეეხება „სტატუს კვოს“, ეს კი ნამდვილად მნიშვნელოვანი კითხვაა. არავინ იცის რას ნიშნავს რუსეთისათვის „სტატუს კვო“! ის რეალობას სრულიად განსხვავებულად ხედავს.
საქარველო თურქეთისათვის „სავაჭრო მონეტა“ არ არის
ბოლოდროინდელმა მოვლენებმა ისიც ნათლად დაადასტურა, რომ ხმები პუტინის „პენსიაში გასვლის“ თაობაზე ძალიან გადაჭარბებულია. ჩვენ ვხედავთ, როგორ მძიმდება ვთარება ოკუპირებულ ტერიტორიებზე, როგორ ხდება საოკუპაციო ხაზის გადმოწევა, მის მიმდებარე ტერიტორიებზე ადამიანების დაკავება და გატაცება, როგორ იზრდება რუსეთის ზეწოლა ჩვენს პარტნიორებზე....
მსოფლიოში და ჩვენს მიმართ რუსეთის ქმედებებში ძალიან საშიში დინამიკაა და ჩვენ ნამდვილად არ გვაქვს იმის ფუფუნება, რომ დამკვირვებლის პოზიციით დავკმაყოფილდეთ. ჩვენ ზოგჯერ ისე მივყვებით დინებას, თითქოს მსოფლიოს ყველაზე მშვიდობიან რეგიონში ვცხოვრობდეთ და არც ტერიტორიები გვქონდეს ოკუპირებული.
მსოფლიოში და ჩვენს მიმართ რუსეთის ქმედებებში ძალიან საშიში დინამიკაა და ჩვენ ნამდვილად არ გვაქვს იმის ფუფუნება, რომ დამკვირვებლის პოზიციით დავკმაყოფილდეთ. ჩვენ ზოგჯერ ისე მივყვებით დინებას, თითქოს მსოფლიოს ყველაზე მშვიდობიან რეგიონში ვცხოვრობდეთ და არც ტერიტორიები გვქონდეს ოკუპირებული
- საინფორმაციო სივრცეში აქტიურად განიხილება ამერიკელი კონგრესმენების წერილი, რომელიც მათ პრემიერ გიორგი გახარიას მისწერეს. მასში საუბარია ხელისუფლების მხრიდან ოპონენტების პოლიტიკურ დევნაზე, სახელისუფლებო ბოტებზე, დემოკრატიის ხარვეზებზე.
ხელისუფლება კრიტიკის ქარ-ცეცხლში გაატარეს სტრასბურგშიც. მოკლედ, ვხედავთ, რომ ხელისუფლება ცდილობს კრიტიკის მოგერიებას, მაგრამ, ეს მას აშკარად არ გამოდის.
ამის მიზეზი კი ისაა, რომ მმართველი გუნდის წარმომადგენლები ხან აცხადებენ, რომ მათი კრიტიკის ავტორები ოპოზიციასთან დახლოებული პირები არიან, ხანაც იმაზე საუბრობენ, რომ ამ კრიტიკაზე ყურადღების გამახვილება არ ღირს.
თქვენ როგორ შეაფასებდით ერთი მხრივ ჩვენი მეგობარი ქვეყნების კონგრესმენებისა თუ ევროპარლამენტარების კრიტიკას, ხოლო მეორე მხრივ, მასზე ხელისუფლების რეაქციას?
- სამწუხაროდ, კრიტიკის ეს ტალღა არც პირველია და, როგორც ვხედავ, არც ბოლო. როდესაც მსგავს საკითხებს თითქმის ერთდროულად ახსენებენ აშშ-ს კონგრესში, ევროპარლამანტში და ასევე თბილისში ვიზიტად ჩამოსული ნიდერლანდების საგარეო საქმეთა მინისტრიც და სხვა პარტნიორებიც, ეს ნიშნავს რომ რაღაც არასწორად მიდის და „პარტნიორთა არაინფორმირებულობით“ თავი არ უნდა დაიმშვიდო.
აქვე აღვნიშნავ, რომ როდესაც პარტნიორის კრიტიკას მის არაინფორმირებულობას აბრალებ, ამით მასაც შეურაცხყოფას აყენებ და საკუთარი კომუნიკაციის არაეფექტურობასაც აღიარებ.
როდესაც პარტნიორის კრიტიკას მის არაინფორმირებულობას აბრალებ, ამით მასაც შეურაცხყოფას აყენებ და საკუთარი კომუნიკაციის არაეფექტურობასაც აღიარებ
ამ არასახარბიელო საგარეო ვითარებას ხელისუფლება თუ სწორად არ შეაფასებს და შესაბამისი ქმედებებით არ უპასუხებს, მდგომარეობა კიდევ დამძიმდება.
აქვე ვიტყვი, რომ თქვენს მიერ ხსენებული წერილი, არ არის მხოლოდ 4 კონგრესმენის მიმართვა. ხელმომწერებიდან 2 საქართველოსთან მეგობრობის ჯგუფის თანათავმჯდომარეა. ჯგუფს სულ 2 თანათავმჯდომარე ჰყავს, ერთი რესპუბლიკელია, მეორე-დემოკრატი. კიდევ ერთი ხელმომწერი საგარეო კომიტეტის თავმჯდომარეა დემოკრატებიდან)და ერთიც ამავე კომიტეტის Ranking Member, ანუ თავმჯდომარის მოადგილე უმცირესობიდან, რესპუბლიკელი.
ამ ოთხი ადამიანის თანხმობის გარეშე კონგრესი არ მიიღებს არც ერთ დოკუმენტს საქართველოსთან მიმართებაში და არც არავითარ დაფინანსებას გამოყოფს.
ამ ოთხი ადამიანის თანხმობის გარეშე კონგრესი არ მიიღებს არც ერთ დოკუმენტს საქართველოსთან მიმართებაში და არც არავითარ დაფინანსებას გამოყოფს
ამ ადამიანების დამსახურებაა „საქართველოს მხარდაჭერის აქტი“, ჩვენი ოკუპირებული ტერიტორიების არაღიარების შესახებ ჩანაწერი აშშ-ს სახელმწიფო ბიუჯეტში, საქართველოსათვის დაფინანსების გამოყოფა და არაერთი მხარდამჭერი რეზოლუცია, რომელიც ეხმარება და აძლიერებს ქართულ სახელმწიფოს.
ამიტომ მათი აზრი უაღრესად საყურადღებოა. მით უფრო, რომ, როგორც აღვნიშნე, ასეთი წერილი პირველი არ არის.
- დამკვირვებელთა ნაწილი მიიჩნევს, რომ ჩვენი დასავლელი პარტნიორების მხრიდან ხელისუფლების კრიტიკა სხვა არაფერია თუ არა პოლიტიკური ბრძოლის ნაწილი, რომელიც ითვალისწინებს არჩევნების წინ საერთაშორისო წრეებში მხარდაჭერის მოპოვებას. მეტიც, ვინც ამ ბრძოლასა თუ შეჯიბრში დამარცხდება, ის დიდი ალბათობით დამარცხდება არჩევნებშიც. თქვენც ასე ფიქრობთ?
- ჩვენი პარტნიორები მხარდაჭერას ქვეყანას უცხადებენ და არა პარტიას. სწორედ ამიტომ მოგვიწოდებენ ყურადღება გავამახვილოთ სახელმწიფო ინტერესებზე და არა ვიწროპარტიულ ამოცანებზე. არ შეიძლება ეროვნული ინტერესები საარჩევნო კონიუნქტურის მძევლად ვაქციოთ.
არ შეიძლება ეროვნული ინტერესები საარჩევნო კონიუნქტურის მძევლად ვაქციოთ
გამოთქმული შენიშვნები სწორედ ჩვენი სახელმწიფოსათვის უმნიშვნელოვანეს პრობლემატიკას უკავშირდება და ამას ყურადღება უნდა მივაქციოთ. საბოლოო ჯამში საერთაშორისო მხარდაჭერა, დაფინანსება, განვითარების პროგრამები და ბევრი რამ დამოკიდებულია სწორედ ჩვენს მიღწევებზე, რეფორმებზე, ღირებულებებისადმი ერთგულებაზე და ამ მიმართებით მიღებული უარყოფითი შეფასებები ძალიან ძვირი უჯდება ქვეყანას.
რაც შეეხება არჩევნებს, დასავლეთისათვის მისაღები იქნება ის ძალა, რომელიც თავსუფალი, სამართლიანი და დემოკრატიული არჩევნების პირობებში მოიპოვებს ქართველი ამომრჩევლის მხარდაჭერას.
ჩვენი მომავალი ჩვენსავე ხელშია და სწორედ ეს განასხვავებს ჩვენს დასავლელ პარტნიორებს რუსეთისაგან. საქართველოს მომავალს მხოლოდ ქართველი ამომრჩეველი წყვეტს. ეს პრივილეგიაცაა და პასუხისმგებლობაც, რაც კარგად უნდა გვესმოდეს.
ჩვენი მომავალი ჩვენსავე ხელშია და სწორედ ეს განასხვავებს ჩვენს დასავლელ პარტნიორებს რუსეთისაგან. საქართველოს მომავალს მხოლოდ ქართველი ამომრჩეველი წყვეტს. ეს პრივილეგიაცაა და პასუხისმგებლობაც, რაც კარგად უნდა გვესმოდეს
- ამ თემაზე მმართველ გუნდში აცხადებენ, რომ კონგრესმენების წერილზე მნიშვნელოვანია სახელმწიფო დეპარტამენტის შეფასებები და იმავე კონგრესში საქართველოს მიმართ ორპარტიული მხარდაჭერა.
მმართველ გუნდში თანხმდებიან, რომ კონგრესმენთა წერილი ადეკვატურ პასუხს იმსახურებს, მეტიც ხელისუფლებას უცხოელ პარტნიორებთან მეტი მუშაობა და სწორი კომუნიკაცია მართებს. თქვენი დაკვირვებით, გაქვთ იმის განცდა, რომ მმართველი გუნდი შეძლებს ჩვენს დასავლელ პარტნიორებთან „სწორ კომუნიკაციას“?
- კონგრესმენების როლსა და პოლიტიკურ წონაზე უკვე მოგახსენეთ. თუ იმის „მოხერხება“ გვინდა, რომ კონგრესის კრიტიკას მხარი სახელმწიფო დეპარტამენტმა და თეთრმა სახლმაც აუბან, მაშინ ძალიან სერიოზულ პრობლემას მივიღებთ. ასეთი „თამაშები“ უკიდურესად სახიფათოა.
მეტი მუშაობა კი მართლაც გვმართებს, მაგრამ ამ მუშაობას ხელშესახები შედეგი უნდა მოჰყვეს. არსებული ნაკლოვანებების აღმოფხვრა ჩვენივე ინტერესებშია. ეს ჩვენი უკეთესი მომავლისათვის უნდა გაკეთდეს და არა ვინმესთნ „ქულების ჩასაწერად“.
თუ იმის „მოხერხება“ გვინდა, რომ კონგრესის კრიტიკას მხარი სახელმწიფო დეპარტამენტმა და თეთრმა სახლმაც აუბან, მაშინ ძალიან სერიოზულ პრობლემას მივიღებთ. ასეთი „თამაშები“ უკიდურესად სახიფათოა
რაც შეეხება „სწორ კომუნიკაციას“, ეს პრობლემა „ქართული ოცნებას“ ხელისუფლებაში მოსვლის დღიდან უდგას და მაშინაც კი ვერ ახერხებს პოზიციის ჯეროვნად წარმოდგენას, როდესაც მართალია.
ამის მაგალითად „ფრონტერას“ თემაც გამოდგება, სადაც სახელმწიფო მაინც თავის მართლების რეჟიმშია და თავის დაცვას დიდი გაჭირვებით ახერხებს. ამიტომაც მეეჭვება რომ ახლა მოხერხდეს იმის მოგვარება, რაც 8 წლის განმავლობაში ვერ მოგვარდა.
თუკი პროპორციული სისტემა მავნეა, რატომ ჩაიწერა იგი კოსტიტუციაში? რატომ გაჟღერდა ეს ცვლილება უკლებლივ ყველა საერთაშორისო პარტნიორთან როგორც უკვე შემდგარი ფაქტი და ქართული დემოკრატიის ზეიმი?
- მმართველი გუნდის წარმომადგენლები აცხადებენ, რომ პროპორციული სისტემით არჩევნების ჩატარება, ძალიან მძიმე შედეგს მოუტანს ქვეყანას, ამიტომ ისინი ოპოზიციის მოთხოვნას მხარს არ დაუჭერენ.
ეუთო-ს ოფიმა „ინტერპრესნიუსს“ განუცხადა, რომ ოპოზიციის კითხვაზე ეუთო/ოდირის პასუხი ორ-სამ კვირაში ექნება. თქვენი აზრით, იმ შემთხვევაში, თუ ეუთო/ოდირმა ოპოზიციის წინადადებები მისაღებად ჩათვალა, ამ შემთხვევაშიც უარს იტყვის პროპორციულ სისტემაზე მმართველი გუნდი?
- ძალიან „საინტერესო“ შეფასებებს ვისმენთ მმართველი გუნდიდან იმ კონსტიტუციაზე, რომელიც სულ ცოტა ხნის წინ თავადვე უწოდებდნენ უდიდეს მიღწევას.
თუკი პროპორციული სისტემა მავნეა, რატომ ჩაიწერა იგი კოსტიტუციაში? რატომ გაჟღერდა ეს ცვლილება უკლებლივ ყველა საერთაშორისო პარტნიორთან როგორც უკვე შემდგარი ფაქტი და ქართული დემოკრატიის ზეიმი?
ძნელი სათქმელია, როგორი გუნდით მივა „ქართული ოცნება“ არჩევნებამდე. ის რომ „დანიის სამეფოში“ ყველაფერი რიგზე არაა, შეუიარაღებლი თვალითაც ჩანს
აღარაფერს ვამბობ საკონსტიტუციო ცვლილებების საერთო-სახალხო განხილვებზე, რომელთა შედეგებიც, ნუ ხალხის აზრი, „ქართული ოცნების“ განცხადებით, სრულად იყო ასახული საკონსტიტუციო ცვლილებებში.
ეს ყოველივე ხომ სულ ახლახანს ხდებოდა, დღეს კი გვესმის, რომ ეს ცვლილებები თურმე ქვეყნის დამაქცეველი ყოფილა.
- გახშირდა საუბარი პრემიერ გიორგი გახარიას გადადგომაზე. საინტერესო იყო ამ თემაზე თავად გახარიას რჩევა - „დაელოდეთ ბოლო სერიის ფინალს“!
თქვენი დაკვირვებით, რამდენად დიდია იმის ალბათობა, რომ ივანიშვილმა გახარია „ქართული ოცნების“ სხვა რომელიმე წევრით, ან თავად ჩაანაცვლოს?
- ჩვენ იმ მოცემულობაში ვცხოვრობთ, როდესაც ასეთი ცვლილებები ტრადიციულ ლოგიკას სცდება. ჩვენ გვყოლია „წარმატებული“ პრემიერებიც, რომლებიც ამ „წარმატებების“ მიუხედავად გადამდგარან და „იუნისეფის კვლევის გამო“ გადამდგარი პრემიერიც.
ძნელი სათქმელია, როგორი გუნდით მივა „ქართული ოცნება“ არჩევნებამდე. ის რომ „დანიის სამეფოში“ ყველაფერი რიგზე არაა, შეუიარაღებელი თვალითაც ჩანს.
ცხადია, რომ მძიმე საარჩევნო წელი გველოდება. პირადად მე ვისურვებდი, რომ ამ შიდაპარტიული და პარტიათაშორისი ბატალიების „ბოლო სერიაში“ საქართველოს ეროვნულმა ინტერესებმა გაიმარჯვოს.
„ინტერპრესნიუსი”
კობა ბენდელიანი