საშინაო პოლიტიკის აქტუალურ თემებზე „ინტერპრესნიუსი“ ბრიგადის გენერალს ამირან სალუქვაძეს ესაუბრა.

- ბატონო ამირან, გასულ კვირას გუგუტიანთკარში ოსი და რუსი „მესაზღვრეების“ აქტიურობამ პიკს მიაღწია. გუგუტიანთკარში მცხოვრები რაზმაძეების ოჯახისა და სახლის ისტორიამ შეძრა ქვეყანა.

ამ ისტორიის ფონზე აქტიურობდნენ სახალხო აქტივისტები და ოპოზიცია. საყოველთაო აღშფოთების ფონზე ხელისუფლება შეეცადა გადაედგა ნაბიჯები, მაგრამ ფაქტია, რომ ჩამოყალიბებულ რეალობაში ხელისუფლება აშკარად შეზღუდულია ქმედებებში.

ამ მეტად მტკივნეულ თემებს თქვენ სოციალურ ქსელში საკმაოდ სერიოზული მოსაზრებებით გამოეხმაურეთ. სწორედ ამიტომაც გადავწყვიტეთ თქვენთან შეხმიანება.

ვითარებაში, როცა ოსური და რუსული მხარეები აგრძელებენ ე.წ. ბორდერიზაციის პროცესს, რაც რუსეთის მხრიდან საქართველოსთან ფსიქოლოგიური ომის ნაწილად აღიქმება, თქვენი დაკვირვებით, ჩვენს წინააღმდეგ რუსეთის ამგვარ ქმედებებზე სავარაუდოდ, რა ნაბიჯები იქნებოდა ქართული მხრიდან ყველაზე ოპტიმალური და ეფექტური?

- პირველ რიგში, ბორდერიზაციის პროცესთან მიმართებაში უნდა იყოს საზოგადოების ერთობა, რეალობის სწორად აღქმა, საკითხის გატანა შიდაპოლიტიკური დაპირისპირების დღის წესრიგიდან, რასაც უკვე წლებია ვწერ და არავინ ისმენს.

ხომ გახსოვთ, 2008 წელს, ომის დროს, მაშინდელმა ოპოზიციამ შეწყვიტა პოლიტიკური ბრძოლა და გამოაცხადა, რომ ყველა ხელისუფლების გვერდით დგას აგრესიის წინააღმდეგ. მაშინდელ ხელისუფლებას ეს მოეწონა.

პირველ რიგში, ბორდერიზაციის პროცესთან მიმართებაში უნდა იყოს საზოგადოების ერთობა, რეალობის სწორად აღქმა, საკითხის გატანა შიდაპოლიტიკური დაპირისპირების დღის წესრიგიდან, რასაც უკვე წლებია ვწერ და არავინ ისმენს

რატომღაც, წინა ხელისუფლება, რომელიც დღეს ოპოზიციაშია, ფიქრობს, რომ ომი დასრულდა 2008 წლის 3 სექტემბერს და დღეს მშვიდობიან პერიოდში ვცხოვრობთ. ამ საკითხს დავუბრუნდები.

ჯერ ერთი, რუსეთთან ჩვენ არ დავზავებულვართ, ხელი ცეცხლის შეწყვეტას მოეწერა. ამ საკითხზე მხოლოდ რამდენიმე გენერალი ვსაუბრობთ და ისევ არავინ გვისმენს.

მეორე, ის რაც 2008 წლის 3 სექტემბერის შემდეგ ხდება, ვგულისხმობ ხალხის გატაცებებს, მათ წამებას და მკვლელობებს, არაა ომი? საოკუპაციო ძალების, სხვა სიტყვებით, უცხო ქვეყნის ჯარების შენს ტერიტორიაზე შენთან შეუთანხმებლად განლაგება, არაა ომი? თუ ომია, მაშინ რატომ არ ვდგავართ ერთად დეოკუპაციის საკითხში?

შემიძლია ორთავე მხარის არგუმენტები ავხსნა, მაგრამ ეს შორს წაგვიყვანს. ფაქტია, რომ გახლეჩილები ვართ, რასაც რუსეთი კარგად იყენებს. ჩემთვის ცხადია, ოპოზიცია ოკუპაციის თემას იყენებს ვიწროპოლიტიკური ინტერესებისთვის, რაც კატეგორიულად მიუღებელია.

ჩემთვის ცხადია, ოპოზიცია ოკუპაციის თემას იყენებს ვიწროპოლიტიკური ინტერესებისთვის, რაც კატეგორიულად მიუღებელია

დავუბრუნდეთ 3 სექტემბერს საომარი მდგომარეობის გაუქმების საკითხს. ვერავინ ამიხსნის, თუ ვიცოდით, რომ რუსეთის რეგულარული და არარეგულარული ფორმირებები უკვე შემოსული იყვნენ ჩვენს ტერიტორიაზე, რატომ გამოვაცხადეთ საომარი მდგომარეობა ასე გვიან, 9 აგვისტოს?!

ასევე გაუგებარია, რატომ არ გავაუქმეთ საომარი მდგომარეობა, დავუშვათ, 13 ან 14 აგვისტოს და რატომ გაუქმდა 4 სექტემბრიდან, როცა 26 აგვისტოს რუსეთმა ახალი ომი გამოგვიცხადა, როცა აფხაზეთის და ე.წ. სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობა აღიარა. ანუ, 12 აგვისტოს ცეცხლის შეწყვეტის შეთანხმების შემდეგ საომარ მდგომარეობას არ ვაუქმებთ, რაღაცას ველოდებით და 26 აგვისტოს მედვედევის განკარგულებიდან ერთ კვირაში, ვადამდე ვაუქმებთ საომარ მდგომარეობას.

მოკლედ, ცხადია, რომ ძალიან ბევრი რამ არ გვაქვს გააზრებული, რადგან არ გვაქვს კვალიფიციურად გამოკვლეულ-გამოძიებული, არ გაგვიკეთებია დასკვნები, შეფასებები, არ გამოგვიტანია გაკვეთილები.

გაუგებარია, რატომ არ გავაუქმეთ საომარი მდგომარეობა, დავუშვათ, 13 ან 14 აგვისტოს და რატომ გაუქმდა 4 სექტემბრიდან, როცა 26 აგვისტოს რუსეთმა ახალი ომი გამოგვიცხადა, როცა აფხაზეთის და ე.წ. სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობა აღიარა

ძალიან რომ არ გამიგრძელდეს, ხელისუფლებამ უნდა ახლიდან შეაფასოს ომის გამომწვევი მიზეზები, ომის წარმოება, ცეცხლის შეწყვეტის პირობები, შემდგომი პერიოდი, რა გზა განვლეთ და სად ვიმყოფებით და ამ სამუშაოების საფუძველზე შეიმუშაოს დეოკუპაციის სტრატეგია.

ხელისუფლებამ უნდა ახლიდან შეაფასოს ომის გამომწვევი მიზეზები, ომის წარმოება, ცეცხლის შეწყვეტის პირობები, შემდგომი პერიოდი, რა გზა განვლეთ და სად ვიმყოფებით და ამ სამუშაოების საფუძველზე შეიმუშაოს დეოკუპაციის სტრატეგია

ამ სტრატეგიის განხორციელებაში კი მთელი სახელმწიფო უნდა იყოს ერთიანი, ისევე როგორც ომის დროს, რადგან ოკუპაცია ომია.

- ე.წ. ბორდერიზაციის საკითხებზე საუბრისას სულ აქტიურად მსჯელობენ იმაზე, თუ რის საფუძველზე მოქმედებენ ოსები და რუსები.

დღეს ბევრი იმაზეც საუბრობს, რომ გაუგებარი იყო „ნაციონალური“ ხელისუფლების მხრიდან თავის დროზე სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქის აღდგენა იმ საზღვრებში, რომელიც სსრკ-ს დროს შეიქმნა და რომელიც, ზვიად გამსახურდიას ხელისუფლებამ 1990 წლის დეკემბერში მას შემდეგ გააუქმა, რაც ცხინვალელმა სეპარატისტებმა სამხრეთ ოსეთის რესპუბლიკა სუვერენულ სახელმწიფოდ გამოაცხადეს.

სხვთა შორის, მოსკოვმა სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობა სწორედ იმ საზღვრებში სცნო, რომელიც ქართულმა მხარემ თავად აღადგინა.

თქვენი აზრით, რამდენად მართებული ნაბიჯი იქნებოდა ქართული მხრიდან ერთი მხრივ „ნაციონალური“ ხელისუფლების მიერ მიღებული გადაწყვეტილების გაუქმება, ხოლო მეორე მხრივ იმის დაფიქსირება, რომ ოფიციალური თბილისისთვის ძალაშია 1990 წლის დეკემბერში მიღებული გადაწყვეტილება სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქის გაუქმების შესახებ?

- ე.წ. სამხრეთ ოსეთის რუკით სარგებლობენ და ეს კარგად იციან მათ, ვინც ამ საკითხზე ხმაურობს, ვინც ტერმინი „მცოცავი ოკუპაცია“ დააწესა. ასეთი სტრატეგიაა, ბევრი უნდა იხმაურო დღევანდელი ხელისუფლების უსუსურობაზე, რათა გადაიფაროს წინა ხელისუფლების შეცდომები თუ განზრახ ჩადენილი დანაშაულები. ხელისუფლება მართლაც უსუსურია, როცა ამ სპეკულაციების აღკვეთის უნარი არ შესწევს.

ოპოზიციის სტრატეგია ასეთია - ბევრი უნდა იხმაურო დღევანდელი ხელისუფლების უსუსურობაზე, რათა გადაიფაროს წინა ხელისუფლების შეცდომები თუ განზრახ ჩადენილი დანაშაულები

სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქი 1922 წელს შეიქმნა. მაშინვე მოხდა ახალგორის, ყოფ. ლენინგორის რაიონის ოლქის შემადგენლობაში შეყვანა. 2006 წელს სამხრეთ ოსეთის აღდგენას, ახალგორის დაბრუნებას მის შემადგენლობაში და პარალელური მთავრობის შექმნას, ახსნა ვერ მოვუნახე.

არ ვიცი პრეზიდენტის მაშინდელ განკარგულებას ოლქის შექმნასთან დაკავშირებით ახლდა თუ არა რუკა. თუ არ ახლდა. საოკუპაციო რეჟიმი ალბათ სსრკ-ს დროინდელი საზღვრებით მოყვება საოკუპაციო საზღვრის გავლებას?!

იგივე სოფელ გუგუტიანთკარს თუ ვნახავთ გუგლის რუკაზე, ადმინისტრაციული საზღვარი, რომელიც გუგლს არ ვიცი რომელი და ვისი დადგენილი რუკის მიხედვით აქვს მონიშნული, სოფლის ჩრდილო-აღმოსავლეთი ნაწილის დაახლოებით 15%-ს იქეთ მხარეს ტოვებს.

იცით რამდენი დასახლებული პუნქტია ანლოგიური პრობლემების წინაშე, როგორშიც ახლა გუგუტიანთკარი დგას? როცა სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქის აღდგენა მოხდა, ამ პრობლემაზე ვინმემ იფიქრა?

ფიქრობთ რუსეთი კეთილშობილებას გამოიჩენს და საზღვარს თავის საზიანოდ გაავლებს და სოფელს გვერდს აუვლის? რა თქმა უნდა, არა.

ესეც ჩვენი არაკვალიფიციურობის ბრალია. ათეული წლებია მხოლოდ პოპულიზმით ვართ დაკავებული. ადმინისტრაციული საზღვრების დადგენა ხომ ჩვენი სუვერენული უფლება იყო. ადრე ხომ უნდა გვეფიქრა და შეგვეცვალა შიდა საზღვრები ისე, რომ დასახლებული პუნქტები არ ყოფილიყო ადმინისტრაციული ზოლებით გაყოფილი?!

იცით რამდენი დასახლებული პუნქტია ანალოგიური პრობლემების წინაშე? როცა სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქის აღდგენა მოხდა, ამ პრობლემაზე ვინმემ იფიქრა?

ჩვენ უნდა გაგვეკეთებინა პროგნოზი და გაგვევლო დროებით ზღვარი წარწერებით „საოკუპაციო ზონა“, რაც უზრუნველყოფდა მშვიდობიანი მოსახლეობის და რუსეთის ბაზების, რუსეთის სამხედროების ერთმანეთისგან დაშორებას. ზოოპარკში მხეცები გალიაში არიან

ზუსტად ამ და სხვა პრობლემების თავიდან აცილების გამო გამოვთქვი მოსაზრება რამდენიმე წლის წინ, როცა საოკუპაციო რეჟიმმა მავთულხლართების გავლების პროცესი დაიწყო, რომ ჩვენ უნდა გაგვეკეთებინა პროგნოზი და გაგვევლო დროებით ზღვარი წარწერებით „საოკუპაციო ზონა“, რაც უზრუნველყოფდა მშვიდობიანი მოსახლეობის და რუსეთის ბაზების, რუსეთის სამხედროების ერთამანეთისგან დაშორებას. ზოოპარკში მხეცები გალიაში არიან.

საოკუპაციო ძალის შემოფარგვლა არაა სახელმწიფო საზღვარი. ამის გაკეთება ახლაც შეიძლება. მათივე აბრებთან ჩვენი აბრები უნდა დავაყენოთ: „ტერიტორია ოკუპირებულია“

დამატებით მონიშნულია რა მანძილზე არ უნდა მიუახლოვდე მხეცს. მაშინ ისინიც კმაყოფილი იქნებოდნენ და ჩვენც ჩვენს ჭკუაზე გავავლებდით. მაშინ კომენტარები დამიწერეს ჩვენს მიწაზე საზღვარს როგორ გავავლებთო.

საოკუპაციო ძალის შემოფარგვლა არაა სახელმწიფო საზღვარი. ამის გაკეთება ახლაც შეიძლება. მათივე აბრებთან ჩვენი აბრები უნდა დავაყენოთ: „ტერიტორია ოკუპირებულია“.

ხელისუფლებების წარმატებაში ჩავთვლი არაღიარების პოლიტიკას. დანარჩენი ყველაფერი ახლიდანაა გასააზრებელი.

ჩემთვის ასევე გაუგებარია რატომ არ იქნა გამოყენებული სააკაშვილი-მედვედევ-სარკოზის შეთანხების გაფორმებისას დაგომისის შეთანხმება, რაც ავალდებულებდა მხარეებს, კონფლიქტის განახლების შემთხვევაში დაბრუნებოდნენ საწყის პოზიციებს

გუგუტიანთკართან დაკავშირებით თუ ვინმემ ვერ გაიგო რა ვთქვი, აკრიფონ გუგლის საძიებო სისტემაში და ყურადღებით დააკვირდნენ. მერე მიყევით ამ საზღვარს. მოსახლეობის დიდი ნაწილი მედიის ინფორმაციით მსჯელობს. მედია კი არ აწვდის სრულყოფილ ინფორმაციას.

- ალბათ არ იქნებოდა ურიგო თუ ოფიციალური თბილისი საერთაშორისო თანამეგობრობას შეახსენებდა, რომ საქართველო ერთგული რჩება 2008 წლის 12 აგვისტოს მედვედევ-სარკოზის შეთანხმების, რომლის ბოლო პუნქტი სწორედაც რომ ითვალისწინებდა იმას, რომ "სამხრეთ ოსეთისა" და აფხაზეთის სტატუსსა და უსაფრთხოებაზე საერთაშორისო თანამეგობრობას უნდა ემსჯელა.

- ეს პუნქტი, რამდენადაც ჩემთვის ცნობილია, ქართული მხარის, კერძოდ მაშინდელი პრეზიდენტის მიერ ამოღებული იქნა. ლავროვი სწორედ ამ გარემოებას იშველიებს, რომ ამ პუნქტის ამოღებამ რუსეთს აღიარების საშუალება მისცა.

რუსეთს ეს ვერ გაამართლებს და საერთაშორისო საზოგადოება მათ უკანონო გადაწყვეტილებას არ სცნობს.

ჩემთვის ასევე გაუგებარია რატომ არ იქნა გამოყენებული სააკაშვილი-მედვედევ-სარკოზის შეთანხების გაფორმებისას დაგომისის შეთანხმება, რაც ავალდებულებდა მხარეებს, კონფლიქტის განახლების შემთხვევაში დაბრუნებოდნენ საწყის პოზიციებს.

ზაფხულში ბევრი რამ ქვეყნისათვის საზიანოდ განვითარდა. შიდაპოლიტიკური ბრძოლა არ უნდა ვნებდეს საზოგადოებას, ქვეყნის ინტერესებს. სამწუხაროდ ეს პასუხისმგებლობა არ არსებობს

იმ წელს ამ შეთანხმებას ვადა გავუგრძელეთ და, როცა დაგვჭირდა, არ გამოვიყენეთ.

- დამკვირვებელთა უმრავლესობა თანხმდება, რომ 2019 წლის ზაფხული იმაზე ცხელი აღმოჩნდა პოლიტიკური თვალსაზრისით, ვიდრე მოსალოდნელი იყო. ხელისუფლება ბევრი მიმართულებით გააქტიურდა, მაგრამ ისიც ფაქტია, რომ პრაქტიკულად არც ერთი მის მიერ გააქტიურებული საქმე ბოლომდე მიყვანილი არაა, თუ მხედველობაში არ მივიღებთ „რუსთავი 2“-ის საქმეს, რომელიც იმით დასრულდა, რომ „რუსთავი 2“ კვლავაც არსებობს, მაგრამ ამ კომპანიიდან „რუსთავი 2“ წამოვიდა.

თქვენ როგორ შეაფასებდით 2019 წლის ზაფხულში განვითარებულ პროცესებს და თქვენი დაკვირვებით რა დასკვნების გაკეთება შეიძლება იმ მოვლენებზე, რაც წლევანდელ ზაფხულში განვითარდა და რომელთა ჩამონათვალიც კი საკმაოდ გრძელია?

- ცხელი ზაფხული პროგნოზირებადი იყო და ვთქვი კიდეც ერთ-ერთ ინტერვიუში. „რუსთავი 2“-ის საქმის ბოლომდე მიყვანაში რას გულისხმობთ, მის დახურვას? როგორც ჩანს, დახურვა არ იგეგმება. ახლახანს წარადგინეს საინფორმაციო სამსახურის ახალი უფროსი.

რაც შეეხება სისხლის სამართლის საქმეს, თუ ამას გულისხმობთ, ის გრძელდება და ასე მალე ვერ დასრულდება. არ იქნება მარტივი საქმე. ამავე დროს, შესაძლოა, საბუთების შესწავლისას პროკურატურამ ახალი დეტალები გამოკვეთოს. გამოძიების დასრულების შემდეგ იქნება ხანგრძლივი სასამართლო პროცესები.

რაც შეეხება ზოგად შეფასებას, ზაფხულში ბევრი რამ ქვეყნისათვის საზიანოდ განვითარდა. შიდაპოლიტიკური ბრძოლა არ უნდა ვნებდეს საზოგადოებას, ქვეყნის ინტერესებს. სამწუხაროდ ეს პასუხისმგებლობა არ არსებობს.

ოპოზიცია მაინც არ დაიჯერებს ჩემს რჩევას, რადგან ძველი რჩევა უნდა გავიმეორო, ამიტომ ხელისუფლებას ასეთ რჩევას მივცემ - თუ საზოგადოების მაჯისცემას სწორად აღვიქვამთ, შემოდგომიდან შეეშვებით ოპოზიციას, მოსახლეობასთან ისაუბრებთ ლარზე, ეკონომიკაზე, სოციალურ პრობლემებზე, ისაუბრეთ კონკრეტულ ფენებთან, ცალკეულ ადამიანებთან, ამ მიმართულებაშია წარმატების გასაღები

თუ პოლიტიკურ სუბიექტებს შევაფასებთ, ხელისუფლებამ საკმაო ზიანი მიიღო და ეს უნდა დაინახონ და სწორად შეაფასონ. რაც შეეხება ხელისუფლების ოპონენტებს, მათ ჯერ კიდევ საპრეზიდენტო არჩევნების წინ ვაფრთხილებდი, რომ მარგინალიზაციის გზაზე იდგნენ.

სამწუხაროდ, ეს პროცესი გრძელდება და მოსახლეობის გულგრილობა მათი საპროტესტო აქციების, იგივე „რუსთავი 2“-ის მიმართ, ნათელია.

მათ თუ ჰგონიათ, რომ ეს ზაფხულის ბრალია, ეშლებათ. როგორც არატრადიციული პოლიტიკურად ცხელი ზაფხულია წელს, ასევე არატრადიციულად ავტოსაცობებითაა გამორჩეული ამ წლის აგვისტო, რაც იმის მაჩვენებელია, რომ დედაქალაქი სავსეა ხალხით.

სამწუხარო კი იმიტომაა, რომ ჯანსაღი ოპოზიციური ძალები კონკურენტულ გარემოს ქმნიან და ხელისუფლებას მუდმივ ტონუსში ამყოფებენ, რაც ჩვენთვის, მოქალაქეებისთვის არის კარგი.

ოპოზიციას მედიის მონოპოლიზება უკვირს? „რუსთავი 2“-დან ახლად წასულებს არხზე მუშაობის 12-13-წლიანი სტაჟი აქვთ, საინფორმაციო სამსახურის ახლად დანიშნულ უფროსს არხიდან წასვლის იგივე, 13-წლიანი სტაჟი. რატომ?

სამომავლო პროგნოზებს არ გავაკეთებ, უფრო რჩევით შემოვიფარგლები. ოპოზიცია მაინც არ დაიჯერებს ჩემს რჩევას, რადგან ძველი რჩევა უნდა გავიმეორო, ამიტომ ხელისუფლებას ასეთ რჩევას მივცემ - თუ საზოგადოების მაჯისცემას სწორად აღვიქვამთ, შემოდგომიდან შეეშვით ოპოზიციას, მოსახლეობასთან ისაუბრებთ ლარზე, ეკონომიკაზე, სოციალურ პრობლემებზე, ისაუბრეთ კონკრეტულ ფენებთან, ცალკეულ ადამიანებთან, ამ მიმართულებაში იქნება წარმატების გასაღები.

- ოპოზიცია მმართველ გუნდს იმაში სდებს ბრალს, რომ 2020 წლის არჩევნებამდე იგი ცდილობს საინფორმაციო ველის მონოპოლიზებას და პოლიტიკური ველის იმგვარად გადაფორმატებას, რომ 2020 წლის არჩევნებისთვის შეუძლებელი აღმოჩნდეს ხელისუფლების ალტერნატიული პოლიტიკური ძალის ჩამოყალიბება.

ამ ბრალდებების საფუძვლად სახელდება „რუსთავი 2“-თან დაკავშირებით განვითარებული პროცესები, ასევე ხაზარაძე-ჯაფარიძის წინააღმდეგ ხელისუფლების მიერ გადადგმული ნაბიჯები.

„შენების“ მოძრაობის ლიდერმა დავით უსუფაშვილმა “ინტერპრესნიუსს“ განუცხადა - „ახლა ივანიშვილის შუის გაკრეფის კონცეფცია ეხება ყველას, ვინც მის ორბიტაზე არაა, გასაკრეფია, რადგან სახიფათო და პრობლემურია“.

თქვენი დაკვირვებითაც ასეა - ხელისუფლება ცდილობს საინფორმაციო სივრცისა და პოლიტიკური ველის სათავისოდ გადაფორმატებას?

- ოპოზიციას მედიის მონოპოლიზება უკვირს? „რუსთავი 2“-დან ახლად წასულებს არხზე მუშაობის 12-13-წლიანი სტაჟი აქვთ, საინფორმაციო სამსახურის ახლად დანიშნულ უფროსს არხიდან წასვლის იგივე, 13-წლიანი სტაჟი. რატომ?

შუის გაკრეფას რაც შეეხება, შუაც გასაკრეფია და ფლანგებიც. ჩვენმა პოლიტიკურმა პარტიებმა ვერ ისწავლეს თვითგანახლების აუცილებლობა. ამის მიზეზი პარტიების დაფინანსების მანკიერი სისტემაა.

იმის ნაცვლად, რომ ოპოზიცია გადალაგ-გადმოლაგდნენ, შემოგვთავაზონ, უკეთესი ალტერნატივა, ძველებურ გზას მიჰყვებიან, ჩასაფრებულები არიან როდის წაიკრავს ფეხს ხელისუფლება

ვინ შეელევა პარტიულ ლიდერობას, როცა ლამის სამუდამო დაფინანსება და, შესაბამისად, ამ ფინანსების მართვის უფლება და ხელფასები აქვთ? რაც შეეხება ხელისუფლების მცდელობებს, რას ელოდება ოპოზიცია, რომ მმართველი გუნდი მათზე იზრუნებს?

ოპოზიციამ თვითონ უნდა გაიაზროს პრობლემები, ნაკლოვანებები. იმის ნაცვლად, რომ გადალაგ-გადმოლაგდნენ, ახალი სახეები შემოიყვანონ, ახალი, რეალობაზე მორგებული პროგრამები შემოგვთავაზონ, დაგვანახონ უკეთესი ალტერნატივა, ძველებურ გზას მიჰყვებიან, ჩასაფრებულები არიან როდის წაიკრავს ფეხს ხელისუფლება და აქციებით შეეცადონ შერყევას, ან არჩევნებზე ისევ „ყველა ერთის წინააღმდეგ“ ფორმულით იმოქმედონ, რაც ასევე ყელში გვაქვს ამოსული.

(00000000000000000000000000)

ზელენსკის გუნდმა წააქცია პოროშენკო არა მაგ ფორმულით, არამედ გათვლილი სტრატეგიით, სიახლით.

- რამდენად დიდია იმის ალბათობა, რომ „რუსთავი 2“-ის ბედს გაიზიარებს "ტვ პირველი", რომლის დამფუძნებლის მამას ავთანდილ წერეთელს პროკურატურამ ბრალი წაუყენა და ხაზარაძე-ჯაფარიძის საქმეს დაუკავშირა?

- ნუ ვიჩქარებთ "ტვ პირველთან“ მიმართებაში. არხის მფლობელმა განაცხადა, რომ ეს პროცესი ვერ მოახდენს გავლენას. ჩემთვის „თი-ბი-სის“ საქმესთან კავშირზე მეტად არასასიამოვნო იყო ახლახანს ვახო კომახიძის მიერ გაჟღერებული ინფორმაციები წილების დათმობასთან დაკავშირებით.

ამიტომ, დაველოდოთ. მედიას კი ვურჩევ გამიჯნოს კრიტიკა აგრესიულობისგან და მაქსიმალურად გამორიცხონ სიცრუე. მაშინ მათ ხალხის მხარდაჭერა გარანტირებული ექნებათ.

მედიას კი ვურჩევ გამიჯნოს კრიტიკა აგრესიულობისგან და მაქსიმალურად გამორიცხონ სიცრუე. მაშინ მათ ხალხის მხარდაჭერა გარანტირებული ექნებათ

- შემოდგომაზე ახალი პოლიტიკური სეზონი დაიწყება. ფაქტია, რომ არჩევნებამდე ერთი წლით ადრე მმართველ ძალასაც და ოპოზიციურ ფლანგსაც სხვადასხვა ამოცანები აქვთ.

დამკვირვებელთა ნაწილი თვლის, რომ შემოდგომა შედარებით მშვიდად იმის გამო ჩაივლის, რომ საინტერესო პროცესების განვითარება ოპოზიციურ ფლანგზეა მოსალოდნელი თუ, რა თქმა უნდა, ხელისუფლებამ მისთვის საზიანო ნაბიჯები თავად არ გადადგა.

გასაგებია, რომ ჩვენში ოპოზიცია საკმაოდ მრავალნაირია, შესაბამისად, რთულია იმაზე საუბარი, თუ რა ხდება ოპოზიციურ ფლანგზე. თქვენი დაკვირვებით რა ხდება იმ ოპოზიციურ ფლანგზე, რომელსაც ხელისუფლება ძირითად ოპოზიციურ ოპონენტებად განიხილავს?

- ჯერჯერობით არაფერი ხდება. ადრე მესამე ძალად დაანონსებული დავით მაღრაძის მოძრაობა გაქრა და მთელი ზაფხულის მანძილზე, მიუხედავად პოლიტიკური დუღილისა, ერთი განცხადებაც არ გაუკეთებიათ.

რაიმე სხვა სიახლეების კონტურები, გარდა ახლახანს დაფუძნებული მოძრაობისა, არ შეიმჩნევა. დრო კი საკმაოდ ცოტა დარჩა. კარტიდან ტუზის ამოღების ალბათობა ძალიან დაბალია, თუმცა - შესაძლებელი.

- პოლიტიკური მოძრაობის დაფუძნება დაანონსა მამუკა ხაზარაძემ, რომელიც ხელისუფლების ზეწოლის გამო იძულებული იყო დაეტოვებინა მის მიერვე დაფუძნებული „თიბისი ბანკი“, ხოლო შემდეგ ასევე მის მიერვე დაფუძნებული ანაკლიის განვითარების კონსორციუმი. თქვენი დაკვირვებით, რა კორექტივებს შეიტანს ოპოზიციურ ფლანგზე ხაზარაძის გამოჩენა?

- ხაზარაძის მოძრაობასთან დაკავშირებით არსებობს გარკვეული მოლოდინები, თუმცა, ჩემი შეფასებით, მისი პოლიტიკური ნაბიჯები პიარულად გაუთვლელია. ასევე გაუთვლელია დროში.

ბანკირები არ გამოირჩევიან მკვეთრი და სწრაფი გადაწყვეტილებებით, ხმლის მოქნევით არ წყვეტენ საკითხებს. ანუ, ფრთხილები არიან. სხვა შეფასებაც შეიძლება. მოკლედ, ხაზარაძეს პოლიტიკაში ჩართვის გადაწყვეტილება გაცილებით ადრე უნდა მიეღო. მაშინ, როცა იგრძნო, რომ 17 მილიონიანი გაუგებარი ტრანზაქციის გამო პრობლემები შეექმნებოდა და სანამ ამას საზოგადოება შეიტყობდა.

ახლა კი იქმნება სურათი, რომ პოლიტიკაში საკუთარი პერსონების დასაცავად მოდიან. ამას არც მალავენ, პირდაპირ განაცხადეს - „ჩვენ არ გვინდოდა, ჩვენ გვაიძულეს“.

ხაზარაძეს პოლიტიკაში ჩართვის გადაწყვეტილება გაცილებით ადრე უნდა მიეღო. მაშინ, როცა იგრძნო, რომ 17-მილიონიანი გაუგებარი ტრანზაქციის გამო პრობლემები შეექმნებოდა და სანამ ამას საზოგადოება შეიტყობდა

ასევე გაუთვლელი იყო გუგუტიანთკარის მოსახლისთვის ბინის შეძენის თუ შეკეთების განცხადება. სოციალურ ქსელში უარყოფითი კომენტარები მოჰყვა და გაიხსენეს 145 ათასი გამოსახლებული ადამიანი.

რა თქმა უნდა, თუ კრედიტს ვერ გადაიხდი, გამოგასახლებენ, მაგრამ პოლიტიკაც ისეთი იყო, სესხის აღების გამარტივება და თვალების დახუჭვა მსესხებლი გადამხდელუნარიანობაზე.

ხაზს ვუსვამ, არ გამოვხატავ რაიმე დამოკიდებულებას მიმდინარე სისხლის სამართლის საქმესთან, არამედ გვერდიდან ვაფასებ.

ჰო, ასევე წამგებიანია მისთვის იგივე პოლიტიკური ლიდერების მხრიდან გამოხატული მხარდაჭერა, რომლებიც ამ 3 ათეული წლის მანძილზე ხან ერთ მხარეს არიან, ხან მეორე მხარეს, ხან ენმ-ის წინააღმდეგ, ხან მასთან, ხან „ოცნებასთან,“ ხან მის წინააღმდეგ.

მოკლედ, პირადად ჩემთვის საინტერესო იქნება ისეთი პოლიტიკური ძალა, რომელიც იძულებით კი არ მოვა პოლიტიკაში, არამედ მოწოდებით და ხალხის სამსახურში ჩადგება.

პირადად ჩემთვის საინტერესო იქნება ისეთი პოლიტიკური ძალა, რომელიც იძულებით კი არ მოვა პოლიტიკაში, არამედ მოწოდებით და ხალხის სამსახურში ჩადგება

მესამე ძალა ის კი არაა, რომელიც არჩევნებზე მესამე ადგილს დაიკავებს, მასე წინა არჩევნებზე „ევროპული საქართველო“ გავიდა მესამეზე, არამედ რომელიც ახალ სიმძიმის ცენტრად იქცევა და ყველა მოქმედი პოლიტიკური ძალის ალტერნატივად, მათ საპირწონედ იქცევა. ასეთად ამ მოძრაობას ჯერ ვერ ვხედავ. რას მოიმოქმედებენ ხვალ, ვნახოთ.

- ანაკლიის პორტის თემაზე საკმაოდ ბევრი კი ითქვა, მაგრამ მაინც აქტუალურია კითხვა - რა ხდება ანაკლიის პორტის ირგვლივ და აშენდება თუ არა იგი?

- ანაკლიის პორტი აშენდება. გარანტირებულია კონსტიტუციური ჩანაწერით. იმედია ანაკლიის კონსორციუმი მოახერხებს "კონტი ჯგუფის" გასვლით გამოწვეული პრობლემის მალე გამოსწორებას. თუმცა პრობლემები მანამდეც ჰქონდათ.

40-ზე მეტი შესწორება მოქმედ ხელშეკრულებაში ბევრ რამეზე მეტყველებს. ამის მიუხედავად მსურს მათ წარმატება ვუსურვო. თუ ეს პროცესი გაიწელა, მთავრობას მოუწევს გადაწყვეტილების მიღება.

მე ვრჩები ჩემს პოზიციაზე. პორტები უნდა ააშენოს სახელმწიფომ და შემდეგ მართვაში გადასცეს ტენდერში გამარჯვებულ კომპანიას.

ანაკლიის პორტი აშენდება... მე ვრჩები ჩემს პოზიციაზე. პორტები უნდა ააშენოს სახელმწიფომ და შემდეგ მართვაში გადასცეს ტენდერში გამარჯვებულ კომპანიას

არენდის თანხის ნაწილით გაისტუმროს მშენებლობისთვის აღებული კრედიტები, ნაწილი შეიტანოს ბიუჯეტში და მოახმაროს პორტის მიმდებარე ინფრასტრუქტურას. იმედია აქამდე არ მივა და კონსორციუმი დაწყებულ საქმეს ბოლომდე მიიყვანს.

- 20-21 ივლისის მოვლენების შემდეგ მმართველმა გუნდმა 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნების მხოლოდ პროპორციული და უბარიერო სისტემით ჩატარების ინიციატივით გამოვიდა.

დამკვირვებელთა უმრავლესობა თვლის, რომ პროპორციულ და უბარიერო სისტემაზე გადასვლა წინგადადგმული ნაბიჯი იქნება.

მაგრამ, თქვენი დაკვირვებით, პროპორციულ და უბარიერო სისტემაზე გადასვლა რამდენად შეიძლება აღმოჩნდეს იმის მიზეზი, რომ ოპოზიციური ჯგუფები ვერ მოახერხებენ იმგვარი ოპოზიციური ბლოკის შექმნას, რომელიც ამომრჩეველმა ხელისუფლების ალტერნატივად შეიძლება აღიქვას?

- წარმოდგენილი საარჩევნო კანონმდებლობით ბლოკების შექმნა იკრძალება. პირადად ისედაც წინააღმდეგი ვარ ბლოკების, არჩვენების შემდეგ დეპუტატების გადასვლას პარტიიდან პარტიაში და ა.შ.

ვემხრობი პრინციპებზე, იდეოლოგიაზე, ღირებულებებზე დაფუძნებული პარტიების პაექრობას. პარტიების გააქტიურებას საკონსტიტუციო ცვლილებების განხორციელების შემდეგ ველოდები.

ვემხრობი პრინციპებზე, იდეოლოგიაზე, ღირებულებებზე დაფუძნებული პარტიების პაექრობას. პარტიების გააქტიურებას საკონსტიტუციო ცვლილებების განხორციელების შემდეგ ველოდები

ბევრი ძველი პარტია გამოჩნდება, რომლებიც მონატრებულები არიან დებატებს, მიკროფონს, აქციებს. 2020-ის გაზაფხულიდან ვიხილავთ წინასაარჩევნო დუღილს. მანამდე მოთელვა იქნება.

კობა ბენდელიანი

„ინტერპრესნიუსი“