"შრომის კოდექსში" დამსაქმებელთა ინტერესების გათვალისწინებით გარკვეული ცვლილებები ისევ შევიდა

ნორმირებულ სამუშაო კვირასთან, ანაზღაურებად შვებულებებთან და ხელშეკრულების შეწყვეტასთან დაკავშირებულ მუხლებშიდამსაქმებელთა ინტერესების გათვალისწინებით გარკვეული ცვლილებები ისევ შევიდა.

ეს ის საკითხებია, რომლის გამოც "შრომის კოდექსში" შესატანი ცვლილებების პროექტი ბიზნესსექტორის და პარლამენტში ბიზნესიდან მისული რამდენიმე დეპუტატისთვის მიუღებელია.

ჯანდაცვის კომიტეტის დღევანდელ სხდომაზე მიღწეული შეთანხმების გათვალისწინებით, დამსაქმებლის მიერ განსაზღვრული სამუშაო დროის ხანგრძლივობა კვირაში 40 საათს არ უნდა აღემატებოდეს, თუმცა ამ შემთხვევაში განსხვავებული რეჟიმი შემოდის ე.წ. სპეციფიკურ საწამოებში მომუშავეთათვის და მათთვის შრომითი პროცესი კვირაში 48 საათს არ უნდა აღემატებოდეს.

ანაზღაურებადი შვებულებების ნაწილში კანონპროექტის იმ ნაწილის კორექტირება მოხდა, რომელიც მძიმე, მავნე და საშიშპირობებიან სამუშაოებზე დასაქმებულ პირებს ეხებათ. კერძოდ, მათთვის განსაზღვრული დამატებით ანაზღაურებადი შვებულების პერიოდი შემცირდა და ის ნაცვლად წელიწადში 15 დღისა, როგორც ამას პროექტის თავდაპირველი ვარიანტი ითვალისწინებდა, სულ მცირე 10 კალენდარული დღით იქნება განსაზღვრული.

ცვლილებებია შრომითი ხელშეკრულების შეწყვეტისას დამსაქმებლის ვალდებულების ნაწილშიც. როგორც ცნობილია, კანონპროექტის თანახმად, შრომითი ხელშეკრულების შეწყვეტისას, დამსაქმებელი ვალდებულია არანაკლებ 30 კალენდარული დღით ადრე გააფრთხილოს დასაქმებული, წინასწარი წერილობითი შეტყობინების გაგზავნის გზით. ამასთან, დასაქმებულს უნდა მიეცეს კომპენსაცია არანაკლებ ერთი თვის შრომის ანაზღაურების ოდენობით, 30 კალენდარული დღის ვადაში. ამ შემთხვევაში კანონში კიდევ ერთი დამატებითი პუნქტი იდება, რომლის თანახმადაც, შრომითი ხელშეკრულების შეწყვეტისას, დამსაქმებელი უფლებამოსილი იქნება არა ნაკლებ 3 კალენდარული დღით ადრე გააფრთხილოს დასაქმებული წინასწარი წერილობითი შეტყობინების გაგზავნით, თუმცა ასეთ შემთხვევაში, დასაქმებულს მიეცემა კომპენსაცია არანაკლებ ორი თვის შრომის ანაზღაურების ოდენობით, შრომითი ხელშეკრულების შეწყვეტიდან 30 კალენდარული დღის ვადაში.