„ქალების მარშის" ორგანიზატორებმა პარლამენტთან მანიფესტი, „ტოტალური კონტროლის წინააღმდეგ“ წარადგინეს
„ქალების მარშის" ორგანიზატორებმა პარლამენტთან შეკრებილ მოქალაქეებს ქალთა მოძრაობის მანიფესტი, „ტოტალური კონტროლის წინააღმდეგ“ წარუდგინეს.
როგორც მანიფესტშია ნათქვამი, თავსმოხვეული რუსული კანონებით, რომელიც ტოტალურ კონტროლს აწესებს, საფრთხე ექმნება ქალების სოლიდარობას ერთმანეთზე და უკეთესი გარემოსთვის ზრუნვას.
ორგანიზატორების განცხადებით, იმის ნაცვლად, რომ ქალთა უფლებების განმტკიცებასა და სხვა სოციო-ეკონომიკური და პოლიტიკური უფლებების გაუმჯობესებაზე იბრძოლონ, იძულებულნი არიან ხელისუფლების მიერ ხელოვნურად შექმნილ ბარიერებს და მოღალატეობრივ კანონს ებრძოლონ.
„მოგმართავთ 8 მარტს, ქალთა უფლებების საერთაშორისო დღეს, საქართველოში მცხოვრებ ყველა ქალს - სოფლად და ქალაქად მცხოვრებ ქალებს; შინ და გარეთ მშრომელ ქალებს, შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე (შშმ) ქალებსა და შშმ ბავშვების დედებს, ყველა ეროვნებისა და რელიგიური მრწამსის ქალებს; ქვიარ და ტრანს ადამიანებს; მიგრანტ, ლტოლვილ და იძულებით გადაადგილებულ ქალებს, მარტოხელა დედებს, ყველა ასაკისა და პროფესიის ქალსა და გოგოს, ყველას, ვინც თავს ქალად მოიაზრებს.
თუ შენი თავი ამოიცანი, ჩვენი მიმართვა შენ გეხება!
საუკუნეების განმავლობაში ქალების ჩაგვრა და დაქვემდებარება ნორმა იყო. ჩვენ შეზღუდული გვქონდა განათლების მიღების, ხმის მიცემისა და არჩევნებში მონაწილეობის, ეკონომიკურ-პოლიტიკურ და საზოგადოებრივ საქმიანობაში ჩართვის, დასაქმების, თავისუფლად გადაადგილების, განქორწინების, მემკვიდრეობის, სექსუალური, რეპროდუქციული და სხვა ფუნდამენტური უფლებები. დღეს, რომ ბევრ ჩვენგანს ამ საბაზისო უფლებებზე ხელი მიგვიწვდება, სწორედაც რომ ქალების თავგანწირული ბრძოლის, წინააღმდეგობისა და სოლიდარობის დამსახურებაა. სხვადასხვა დროის ფემინისტურმა ბრძოლებმა შექმნა ის გამარჯვების ისტორიები, დღეს რომ სიამაყითა და რწმენით გვავსებს!
თანასწორობისთვის ბრძოლა განსაკუთრებით რთულია ისეთ პოლიტიკურად და ეკონომიკურად არამდგრად ვითარებაში, რომელშიც საქართველო დღეს იმყოფება.
დღეს ვიბრძვით, რომ სახელმწიფო პოლიტიკა აღიარებდეს ქალთა სიღარიბეს, მაშინ, როდესაც ქალების უმრავლესობა ვმუშაობთ ყველაზე დაბალანაზღაურებად და დაუფასებელ სამუშაოებზე. ქალები ვართ არაფორმალური ეკონომიკის უჩინარი მუშაკები, არ გვაქვს შრომითი ხელშეკრულებები, ჩვენი შრომითი უფლებები დაუცველია და ვერ ვსარგებლობთ სოციალური სიკეთეებით - ღირსეული პენსიითა და ჯანმრთელობის დაზღვევით. ხშირად ჩვენ გაწეული შრომისთვის საკმარის ანაზღაურებასაც კი ვერ ვიღებთ, რათა სიღარიბეს თავი დავაღწიოთ.
დღეს ვიბრძვით, რათა სახელმწიფოსთვის უხილავ უმრავლესობად არ დავრჩეთ ემიგრანტი ქალები, რომელთა ფულადი გზავნილებიც საქართველოს ეკონომიკის მნიშვნელოვან წილს შეადგენს, მაშინ, როცა ამ ქალების ეკონომიკური სტაბილურობისთვის სახელმწიფოს მხარდამჭერი პროგრამები არ გააჩნია. დღეს ვიბრძვით, იმისთვის, რომ გენდერული ნიშნით ძალადობის აღკვეთა მანამდე ხერხდებოდეს, სანამ ძალადობის მძიმე ფაქტები ან ფემიციდი მოხდება.
დღეს ვიბრძვით, რომ ქვეყანაში გაუპატიურების წინააღმდეგ არსებობდეს ისეთი კანონი, რომელიც სათანადოდ დასჯის მოძალადეს. დღეს ვიბრძვით, ალიმენტის ისეთი სისტემებისთვის, რომელიც ბავშვების ინტერესებს სათანადოდ მოემსახურება. დღეს ვიბრძვით, შშმ ქალებისა და ბავშვების პიროვნული, პროფესიული განვითარებისა და ღირსეული ცხოვრებისთვის.
დღეს ვიბრძვით, ქალების პოლიტიკურ ცხოვრებასა და გადაწყვეტილებების მიმღებ პოზიციებზე ყოფნისთვის. დღეს ვიბრძვით, ქალების ეკონომიკური დამოუკიდებლობისთვის და იმისთვისაც, რომ დაცული იყოს ჩვენი შრომითი უფლებები, ქალებს გვქონდეს შრომის ღირსეული ანაზღაურება, და ქალები ვითვლებოდეთ მემკვიდრეებად.
დღეს ვიბრძვით, გოგოებისა და ქალების განათლებისთვის, რათა შეგვეძლოს იმ სფეროში პროფესიული განვითარება და კარიერული წინსვლა, რომელსაც თავად ავირჩევთ. დღეს ვიბრძვით, რომ ყველამ შევძლოთ ჯანსაღ და უსაფრთხო გარემოში ცხოვრება.
დღეს ვიბრძვით, გოგოების ნაადრევი და იძულებითი ქორწინებისა და ყველა იმ მანკიერი პრაქტიკის წინააღმდეგ, როცა ქალს არ შეუძლია დამოუკიდებლად მიიღოს გადაწყვეტილება საკუთარ ცხოვრებაზე.
ყველა ის მიღწევა, რაც ამ ბრძოლამ მოგვიტანა, ქალებს შორის სოლიდარობისა და ურთიერთმხარდაჭერის შედეგია.
დღეს, ჩვენი უფლებებისთვის ხანგრძლივი ბრძოლის გაუფასურებას და მოპოვებული უფლებების წართმევას ცდილობენ. თავსმოხვეული რუსული კანონებით, რომელიც ტოტალურ კონტროლს აწესებს, საფრთხე ექმნება ჩვენს სოლიდარობას, ერთმანეთზე და უკეთესი გარემოსთვის ზრუნვას. იმის ნაცვლად, რომ ჩვენი ამ უფლებების განმტკიცებასა და სხვა სოციო-ეკონომიკური და პოლიტიკური უფლებების გაუმჯობესებაზე ვაგრძელებდეთ მუშაობას, იძულებულნი ვართ ხელისუფლების მიერ ხელოვნურად შექმნილ ბარიერებს, მოღალატეობრივ კანონს ვებრძოლოთ. გამოვედით, რომ ხმამაღლა ვთქვათ - ჩვენი უფლებებისთვის ხანგრძლივი ბრძოლის გაუფასურებას და მოპოვებული უფლებების წართმევას ჩვენ არ დავუშვებთ!
ქალებო, გავერთიანდეთ ტოტალური კონტროლის წინააღმდეგ, რადგან თითოეული ჩვენგანის ხმა ჩვენს თავისუფლებასა და ქვეყნის დამოუკიდებლობას განსაზღვრავს!
ქალები არ შევეგუებით ჩაგვრას, უსამართლობასა და უთანასწორობას!
ქალები არ დავთმობთ საქართველოს დამოუკიდებლობას!
ქალები არ დავთმობთ ქვეყნის ევროპულ არჩევანს!
ჩვენ არ დავემორჩილებით ტოტალურ კონტროლს და ავჯანყდებით რუსული კანონების წინააღმდეგ!
ჩვენ ბევრნი ვართ!
#არარუსულკანონს!“,- აღნიშნულია „ქალების მარშის" მანიფესტში.
