კარლ ჰარცელი - მჯერა, რომ 19 აპრილის შეთანხმებით, სულ მცირე, კრიზისის ეს თავი დაიხურა - საბოლოო ჯამში, ეს ახალი ეპოქის დასაწყისია

პარლამენტი, რომელსაც რამდენიმე თვის განმავლობაში ჯერ მთელი ოპოზიცია, შემდგომ კი მისი უმეტესი ნაწილი უცხადებდა ბოიკოტს, საბოლოო ჯამში, თითქმის სრულად შეივსო. ამ შედეგის დადგომა ძირითადად ევროკავშირის მედიაციით მიღწეული შეთანხმების დამსახურებაა, რომელშიც განსაკუთრებული წვლილი ევროპული საბჭოს პრეზიდენტს, შარლ მიშელს, მის სპეციალურ წარმომადგენელს, ქრისტიან დანიელსონს და საქართველოში ევროკავშირის საელჩოს მიუძღვის.

ევროკავშირის ელჩი საქართველოში, კარლ ჰარცელი მოლაპარაკებებისა და მთავრობასა და ოპოზიციას შორის შეთანხმების გაფორმების შემდეგ პოლიტიკურ პროცესებზე „ინტერპრესნიუსთან“ საუბრობს.

- 19 აპრილს, რამდენიმეთვიანი ინტენსიური მოლაპარაკებების შედეგად, მოხდა შარლ მიშელის დოკუმენტზე - „საქართველოს წინსვლის გზა“ ხელმოწერა. ჩვენი სტრატეგიული პარტნიორების წვლილი ამ შედეგის მიღწევაში განუზომელია. თქვენ აღნიშნეთ, რომ შეთანხმება მართლაც ახალი გზაა საქართველოსთვის. თქვენი შეხედულებით, პოლიტიკური პარტიების მიერ ამ გადაწყვეტილების მიღებით რეალურად დასრულდა თუ არა საქართველოში პოლიტიკური კრიზისი და პოლარიზაცია? რა უნდა გაკეთდეს იმ მონაპოვარის შესანარჩუნებლად, რაც მიღწეული იქნა ოპოზიციონერების მიერ პარლამენტში ადგილების დაკავებით?

- ნამდვილად მჯერა, რომ 19 აპრილის შეთანხმების ხელმოწერით, სულ მცირე, კრიზისის ეს თავი დაიხურა. ვფიქრობ, რომ ჯერ ფასილიტაციით, შემდეგ კი მედიაციით გამართული თითქმის 6-თვიანი ინტენსიური მოლაპარაკებების შემდეგ, ყველამ იცოდა, რა მნიშვნელოვანი საკითხები უნდა მოგვარებულიყო, რომ, ერთი მხრივ, სხვადასხვა პოლიტიკური მხარე ერთმანეთში მორიგებულიყო, მეორე მხრივ კი, საქართველოში დემოკრატიის განვითარებისთვის დღის წესრიგი შემუშავებულიყო, ეს განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც საქმე საარჩევნო და სასამართლო რეფორმებს ეხება, მაგრამ ასევე ვიტყოდი, რომ ძალაუფლების განაწილებისთვის აუცილებელი ზომები, ევროპარლამენტთან უფრო მეტი ურთიერთქმედება და ა.შ. - ეს ყველაფერი აქტივია და, ჩემი აზრით, ქვეყნის წინსვლისთვის სწორი სამუშაო გეგმაა.

ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ახლა პარლამენტში 150 დეპუტატიდან 148 წევრია შესული, რომლებიც მზად არიან, გაუმკლავდნენ ამ გამოწვევებს, მაგრამ ასევე, დაიწყონ მუშაობა და გამოიყენონ შესაძლებლობები, რისი გაკეთებაც სწორედ პარლამენტში მუშაობისას შეიძლება. თუმცა, საბოლოო ჯამში, ეს ყველაფერი არ დასრულებულა, ეს ახალი ეპოქის დასაწყისია - დარწმუნებული ვარ, ამ გზაზე აღმასვლაც იქნება და დაღმასვლაც, ბევრი რამ კი დამოკიდებული იქნება სხვადასხვა პარტიასა და დეპუტატებს შორის არსებულ დინამიკაზე; იმაზე, თუ რამდენად შეუძლიათ მათ, შექმნან ხელსაყრელი სამუშაო გარემო, რომელიც ნამდვილად მაქსიმალურ შედეგებამდე მიგვიყვანს.

- გაქვთ თუ არა იმედი, რომ ეს ახალი, გადაშლილი თავი თავისუფალი იქნება ამგვარი ღრმა კრიზისისგან, პოლარიზაციისგან და სტაგნაციისგან, რაც ბოლოს ვიხილეთ?

- ვფიქრობ, არარეალური იქნება, ვიფიქროთ, რომ პოლარიზაციასთან დაკავშირებით ყველაფერი შეიცვლება. პოლარიზაცია, როგორც ვიცით, უფრო ადრეული პერიოდიდან იღებს სათავეს. თუმცა, იმედია და ჩემი აზრით, პარლამენტში ახალი დინამიკის შექმნის რეალური შესაძლებლობა არსებობს, მათ შორის, იმ ახალი პარტიების საშუალებით, რომლებიც ამ პარლამენტში შევიდნენ.

- იმ პერიოდში ისმოდა შეფასებები, რომ ამ შეთანხმების მიღწევისთვის თავად ევროპული საბჭოს პრეზიდენტის ინდივიდუალური თავდადების გარეშე, პროცესი იმდენად იყო დამძიმებული, რომ დასავლეთისგან მეტი ძალისხმევა მოსალოდნელი აღარ იყო. რამდენად ფიქრობთ, რომ შედეგისთვის სწორედ შარლ მიშელის ფაქტორი იყო გადამწყვეტი და რა უნდა ისწავლოს საქართველოს პოლიტიკურმა სპექტრმა ამ გამოცდილებიდან?

- ვფიქრობ, რომ ევროსაბჭოს პრეზიდენტის მხრიდან ამ დონისა და ინტენსივობის მცდელობა იმისთვის, რომ საქმე წინ წასულიყო, ნამდვილად განსაკუთრებულია. ეს აშკარად აჩვენებს, თუ რა მნიშვნელობას ანიჭებს ევროპა საქართველოს და სტაბილურობასა და დემოკრატიას ამ ქვეყანაში. ასევე, ამის დამადასტურებელია მრავალი კვირის განმავლობაში მისი წარმომადგენლის, კრისტიან დენიელსონის მუშაობაც. იმედი მაქვს, ამ ყველაფრიდან ნასწავლი გაკვეთილის ნაწილი იქნება სიკეთე კომპრომისისა. საბოლოო ჯამში, რეალურად შეთანხმების მიღწევამ (რომელიც ნამდვილად არაა შეთანხმება, რომელსაც ვინმე, ან რომელიმე მხარე იდეალურად აფასებს) ამ თავის დახურვა და ქართული დემოკრატიის ისტორიაში ახალი გვერდის გადაშლა გახადა შესაძლებელი. ვფიქრობ, პარლამენტში მუშაობის დროს, დღესაც და მომავალშიც, სწორედ ეს სულისკვეთებაა საჭირო.

- „ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის“ გადაწყვეტილებით, ისინი პარლამენტში შევიდნენ, თუმცა ევროპული მედიაციით შემოთავაზებულ დოკუმენტს ხელს არ მოაწერენ. ზოგი შეფასებით, ეს გარკვეულწილად, საკუთარ თავთან შეწინააღმდეგებაა - თუ შესვლისთვის შეთანხმება საჭირო არ იყო, მაშინ რატომ აცხადებდნენ ისინი ბოიკოტს საერთოდ. თქვენ როგორ შეაფასებდით მათ ამ გადაწყვეტილებას და რამდენად აუცილებელი გგონიათ პარლამენტში სწორედ შარლ მიშელის დოკუმენტზე ხელმოწერით შესვლა?

- პირველ რიგში, პოლიტიკური ლიდერების პოლიტიკურ არჩევანს ყოველთვის პატივს ვცემ. აქ მრავალი ფაქტორია გასათვალისწინებელი. როგორც ბევრჯერ ვთქვი, მართლა ვიმედოვნებ და მჯერა, რომ "ნაციონალური მოძრაობა" ამ შეთანხმებას ხელს მოაწერს. ვფიქრობ, ეს მნიშვნელოვანია, რადგან ეს იმის უზრუნველყოფა იქნება, რომ პარლამენტში ყველა ერთი მიზნის ერთგულია. ამ მიმართულებით კარგ ნიშნებსა და შედეგებს ვხედავთ და ვისურვებდით, "ნაციონალურმა მოძრაობამაც" ამ ერთგულების სიგნალი გაგზავნოს. ამასთანავე, ეს მათ საშუალებას მისცემს, ამ შეთანხმებიდან სარგებელი სრულად მიიღონ.

- ოპოზიციაზე საუბარი რომ განვაგრძოთ, გიორგი გახარია პრემიერ-მინისტრის თანამდებობიდან თებერვალში გადადგა და განაცხადა, რომ გუნდში ვერ მოხდა შეთანხმება „ენმ“-ის ლიდერის, ნიკა მელიას თაობაზე. არსებობს მოსაზრება, რომ ყოფილმა პრემიერ-მინისტრმა ამით ქვეყანაში მწვავე კონფრონტაცია აირიდა. დღეს გახარია პოლიტიკურ ცხოვრებაში უკვე ოპოზიციიდან ერთვება - მან ახალი პარტია შექმნა, თუმცა თანამდებობებზე ყოფნის დროს განვითარებული მოვლენების გამო, საზოგადოების ნაწილს უჭირს, მას ნდობა გამოუცხადოს. თქვენ რას ელით მისი პარტიისგან და ზოგადად, როგორ აფასებთ მის გადადგომას?

- ჯერ საკმაოდ ადრეა. უბრალოდ ვიტყოდი, რომ მისი პოლიტიკაში კვლავ შემოსვლისა და ახალი პარტიის შექმნის გადაწყვეტილება ნაწილობრივ იმ განვითარების ნაწილია, რაც ვიხილეთ, რომ უფრო მეტი პარტია ჩნდება და უფრო ფართო არჩევანისა და პლურალიზმის უზრუნველყოფას ახდენს, რაც შეიძლება, ამ ქვეყანაში პოლიტიკური დისკურსის განვითარების თვალსაზრისით მნიშვნელოვანი ფაქტორი იყოს. ვიცი, რომ ექვსმა პარლამენტარმა, რომლებიც მის პარტიას შეუერთდნენ, ასევე ხელი მოაწერეს შეთანხმებას და მჯერა, რომ ეს კიდევ ერთი არსებითად პროევროპული პარტიაა, რომელიც ამ იდეალების პოპულარიზაციას შეეცდება. ამაზე მეტს ალბათ დღეს ვერ ვიტყვი, დანარჩენს მხოლოდ დრო გვიჩვენებს.

- გახარიასთან დაკავშირებით დეტალებში ნუ შევალთ, თუმცა სულ ახლახანს აღნიშნეთ, რომ პოლარიზაციას საქართველოში გარკვეული ისტორია აქვს. ამის გათვალისწინებით, რამდენად რეალურია მისი პარტიის პოზიცია, რომ ისინი იბრძვიან საქართველოსთვის, მაგრამ - არავის წინააღმდეგ?

- ვფიქრობ, რომ დასაწყისისთვის პოზიცია კარგად არის განსაზღვრული და ვიტყოდი, რომ ბევრი სხვაც ალბათ ამ მიზანს უნდა ისახავდეს ; ამავე დროს, როგორც ვიცით, ეს პარტია და მისი ლიდერი, ვფიქრობ, ყველა მხრიდან უკვე საკმაოდ მკაცრი, გნებავთ, პოლარიზებული კომენტარების ობიექტები გახდნენ. ამრიგად, ეს მხოლოდ იმას მოწმობს, რომ ზოგიერთ მსგავს საკითხზე საუბარი უფრო მარტივია, ვიდრე - მათი განხორციელება.

- ბოლო პერიოდში, საზოგადოების ნაწილის მოსაზრებით, საქართველოში პრორუსული ძალები გააქტიურდნენ. თქვენი აზრით, რამდენად აქვთ მათ შანსი სერიოზული ნიშა დაიკავონ საქართველოს პოლიტიკურ ცხოვრებაში და არჩევნებში რეალურ წარმატებას მიაღწიონ?

- თუ პრორუსულში გულისხმობთ პარტიას, რომელიც ამავე დროს, ევროპულ გზას აქცევს ზურგს, ამის წარმოდგენა საქართველოში ძალიან მიჭირს. ვფიქრობ, მისწრაფებები, როგორც ეს საზოგადოებრივი აზრის გამოკითხვებშია გამოხატული, როდესაც საქმე ევროპასთან უფრო მჭიდრო ურთიერთობს ეხება, აქ იმდენად ძლიერია, რომ ნამდვილად ვერ წარმომიდგენია, ეს მალე შეიცვალოს.

ცხადია, რისკი ისაა, რომ დეზინფორმაციის საკითხი ყველას ემუქრება, ასე რომ, ევროპულ გზასთან დაკავშირებით ეჭვების გაჩენა ან მცდელობა, ევროპულ ფასეულობებსა და ქართულ ღირებულებებს შორის ზღვარი გაივლოს და ა.შ., ანუ რაც დღეს ხდება, ჯერჯერობით ამ ყველაფრის მომძლავრებას ვერ ვხედავ, თუმცა, ეს აქტიური სამოქალაქო საზოგადოების, აქტიური მედიის, ფაქტების შემოწმების მნიშვნელობას უსვამს ხაზს, ისევე, როგორც იმის მნიშვნელობას, რომ ამგვარი მცდელობების წინააღმდეგობა იყოს.

- საქართველოს მთავრობის წარმომადგენლები აცხადებენ, რომ 2024 წლისთვის ევროკავშირის წევრობაზე განცხადების გაკეთებას აპირებენ. თუმცა, მაგალითად, ევროპარლამენტარის, მარინა კალიურანდის თქმით, არ არსებობს კონსენსუსი ევროკავშირის გაფართოების საკითხზე და მნიშვნელოვანია გააზრება და ქართველი ხალხის ამბიციების შემცირება, რადგან თქვენ ვერ მიიღებთ „კის“ 2024 წელს. რამდენად რეალისტური გეჩვენებათ საქართველოს მთავრობის ამბიცია? შესაძლოა, დარჩენილი 3 წელიწადი საქართველოსთვის საკმარისი იყოს, რათა მან გააკეთოს ყველაფერი აუცილებელი ევროკავშირში განაცხადის შეტანისთვის, მათ შორის, ევროკავშირთან ვაჭრობისა და ასოცირების ხელშეკრულებებით აღებული ვალდებულებების შესრულების ჩათვლით?

- ჩემი აზრით, აშკარაა, რომ ეს ძალიან ამბიციური მიზანია და ვიმედოვნებ, რომ ეს გამოყენებული იქნება. ასევე, განხილული უნდა იქნას, უფრო ამბიციური მზადყოფნა, როდესაც საქმე ეხება ასოცირების ხელშეკრულებისა და ღრმა და ყოვლისმომცველი თავისუფალი სავაჭრო სივრცის იმპლემენტაციას, რომლისთვისაც დიდი მხარდაჭერა უნდა იყოს პარლამენტში. თუ ეს მოხდება, ვფიქრობ, ძალიან მისასალმებელია, რადგან ეს სწორედ ის დღის წესრიგია, რომელიც ჩვენ ერთობლივად შევქმენით და რომელიც თავისთავად უფრო მეტი თანამშრომლობისკენ და ევროპულ სტრუქტურებში საქართველოს ინტეგრაციისკენაა მიმართული.

ამის შემდგომ, რაც შეეხება წევრობის განაცხადს, ეს კომპლექსური პროცესია. ხელშეკრულების თანახმად, ევროპულ სახელმწიფოს შეუძლია, წევრობისთვის განცხადება შეიტანოს, თუ ის მიზნად ისახავს ევროპული ღირებულებების დაცვასა და განვითარებას, როგორიცაა ადამიანის უფლებები, კანონის უზენაესობა და ა.შ., რაც ასევე არის ნაწილი, იმ რეფორმის პაკეტისა, რომელიც ასოცირების ხელშეკრულებაში განვსაზღვრეთ. ასე რომ, სწორი ამბიციები, მოქმედება და ამ ამბიციების სწორად მხარდაჭერა, ჩემი აზრით, კარგი საშუალებაა იმისთვის, რომ საქართველო იმ გზაზე დარჩეს, რომელზეც მისი ხილვა ყველას გვსურს - კერძოდ, ევროკავშირთან უფრო მჭიდრო თანამშრომლობისა და უფრო მჭიდრო ინტეგრაციისკენ მიმართულ გზაზე.

- შეთანხმებას რომ დავუბრუნდეთ, 19-20 ივნისის მოვლენების შესახებ ამნისტიასთან დაკავშირებით საზოგადოებაში აზრთა სხვადასხვაობაა. ამ დროს დაშავებულებმა წერილითაც კი მოგმართეს, სადაც ეწერა, რომ აქციის დამრბევ ყველა ხელმძღვანელ და ამსრულებელ პირზე ამნისტიის გავრცელება მათთვის „პრინციპულად მიუღებელია“. იყო ისეთი შეფასებებიც, რომ ეს ნაბიჯი გამოიწვევს ამ დღის ისტორიიდან ამოღებას, რაც მაშინ მომხდარი კანონდარღვევების სიმძიმის გამო, სამართლის აღსრულებას ხელს უშლის. როგორია თქვენი პოზიცია - რამდენად აუცილებელი იყო შეთანხმებაში ამ პუნქტის შეტანა და ხომ არ არის რისკი, ამან ქვეყანაში დაუსჯელობის სინდრომი გააჩინოს თუ გააძლიეროს?

- აბსოლუტურად მესმის, რომ ამნისტიის კანონი რთული და ამასთანავე, მტკივნეული საკითხიცაა. ამავდროულად, მოლაპარაკებების შედეგად ჩვენთვის ცხადი გახდა, რომ ის, როგორც საერთო შეთანხმების ნაწილი, პოლიტიზებული სამართლიანობის აღქმის საკითხის გადასაჭრელად აუცილებლობას წარმოადგენდა. მჯერა, ახლა მნიშვნელოვანია, პარლამენტში მიმდინარე სამუშაომ გამოიწვიოს შედეგი, რომელიც საქართველოს კანონმდებლობისა და ადამიანის უფლებათა ევროპული კონვენციის სრული დაცვით იქნება შესრულებული. ჩემი მოსაზრებით, ეს საერთო შეთანხმების დასრულებისკენ გადადგმული ნაბიჯია, რომელიც ასევე ხელს შეუწყობს საქართველოში დემოკრატიის განვითარებას და კანონის უზენაესობის კიდევ უფრო განმტკიცებას, რაც მნიშვნელოვანი ასპექტია, გნებავთ, 19-20 ივნისის შემდეგ წამოჭრილ ზოგიერთ საკითხთან კავშირშიც.

- თქვენი განცხადებით, უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეებისა და იუსტიციის უმაღლეს საბჭოში ახალი წევრების დანიშვნის საკითხებზე საჭიროა დაპაუზება და ძალიან მნიშვნელოვანია, არ ვიჩქაროთ. როგორ ფიქრობთ, რა რისკების წინაშე დგას სახელმწიფო სიჩქარის შემთხვევაში და რა უნდა იყოს მთავარი ფაქტორები, რითიც ამ საკითხის რეფორმირებაზე უნდა მოხდეს მუშაობა?

- უპირველეს ყოვლისა, სასამართლო რეფორმები შეთანხმების ნამდვილად მნიშვნელოვანი ნაწილი და გეგმა იყო, რომელსაც დღეს უკვე მხარეთა უმეტესობამ მოაწერა ხელი. მჯერა, რომ პრინციპი, რომელიც ამ საკითხში წინსვლისთვისაა მოცემული შეთანხმებაში უზრუნველყოფს, რომ პროცესი უფრო ინკლუზიური და გამჭვირვალე პროცესი გახდეს და მოხდეს წინსვლა მხარეთა შორის კონსენსუსის საფუძველზე. ეს ძალიან მნიშვნელოვანია - მნიშვნელოვანია მაშინ, როდესაც საარჩევნო რეფორმას ხორციელდება, ისევე, როგორც ამ რეფორმების განხორციელების შემთხვევაში, როდესაც სხვადასხვა მხარეებს შორის თანხომბა უნდა შედგეს.

დანიშვნის პროცედურებიც ამის ნაწილია, შეთანხმების ნაწილთან ერთად. მნიშვნელოვანია, ვიცოდეთ, თუ ვინ შეირჩევა, რის საფუძველზე, რა პროცედურების საშუალებით შეირჩევიან ისინი და ა.შ. ჩემთვის აბსოლუტურად ცხადია, რომ სიჩაქრე დანიშვნების დროს არ არის აუცილებელი, რათა პროცესის საწყის ეტაპზე, რომელიც შემდეგ მრავალი თვის განმავლობაში გაგრძელდება, მაქსიმალური ნდობის მიღწევა მოხერხდეს. ამიტომ, მე ვემხრობი არა სიჩქარეს, არამედ იმის გარანტირებას, რომ პროცესი ინკლუზიური, მხარეთაშორისი მიდგომით წარიმართოს.

- უკვე რამდენიმე თვეა, მოსახლეობის ნაწილი ეწინააღმდეგება „ნამახვანჰესის“ აშენებას და აქვთ გარკვეული მოთხოვნები, რომ შეწყდეს სამუშაოები, გადადგეს ეკონომიკის მინისტრი, ვინც თურქულ კომპანიასთან ხელშეკრულებას მოაწერა ხელი. როგორც თავად ეკონომიკის მინისტრმა აღნიშნა, სახელმწიფო მზადაა, აქტივისტებთან სუფთა ფურცლიდან დაიწყოს კომუნიკაცია ევროკავშირის მედიაციითაც. თქვენ რა პოზიციის ხართ ამაზე და რა პოზიტიური კონტრიბუციის შეტანის იმედი გაქვთ ამ პროცესში?

- ასეთი პროექტები ყოველთვის მგრძნობიარეა. ევროკავშირი, ამ ჰესის მშენებლობაში უშუალოდ არ მონაწილეობს, ამიტომაც, არ ვფლობთ სრულ სურათს, მაგრამ ჩვენი ამოსავალი წერტილი არის პოზიცია, რომ იმ ფონზე, რაც ბოლო კვირების განმავლობაში ვიხილეთ, დიალოგის კარგი პლატფორმის გამოძებნა აუცილებელია. სწორედ ამას ვემხრობით, რომ იმის უზრუნველყოფა მოხდეს, რომ მსგავსი პროექტები მაქსიმალურ ნდობას იმსახურებდეს და, საბოლოო ჯამში, რომ მათი განხორციელება სწორი არჩევანია.

საქართველოსთვის მნიშვნელოვანია, გარემოზე ზემოქმედების და სოციალური ზემოქმედების საფუძვლიანი შესწავლა ჩატარდეს. ვფიქრობ, შეიძლება, ამასთან მიბრუნება და გადახედვა გახდეს საჭირო. ევროპული ენერგეტიკული ქარტიის სამდივნოს ჩართულობა, რომელმაც ჩამოსვლისა და მხარეებს შორის მოლაპარაკებებისთვის შუამავლობისა ან მედიაციის შეთავაზება გააკეთა, ჩემი აზრით, ძალიან კარგია, რადგან ვფიქრობ, ეს შესაბამისი ორგანოა, რომელსაც ამის განხორციელება შეუძლია - ერთი მხრივ, ტექნიკური ცოდნის, მეორე მხრივ კი, იმის გამო, რომ ასეთი ორგანო ამ განხილვაში დამოუკიდებელ მხარედ უნდა ჩაითვალოს. რამდენადაც შემიძლია გითხრათ, სამდივნოს როლს სხვადასხვა მხარე სწორედ ასე ხედავს.

- შეგიძლიათ გვესაუბროთ ევროკავშირის ბოლოდროინდელ პროექტებზე, რომელი მიმართულებებით აკეთებთ ყველაზე მეტ აქცენტს ამჟამად? მაგალითად, ადამიანის უფლებათა გაძლიერება, კორონავირუსი, რომელთან ბრძოლაშიც ქვეყანას ძალიან დაეხმარეთ. ასევე, დიდ ყურადღებას აქცევთ განათლებას - ყველაზე მეტად რომელი პროექტების შედეგებით ამაყობთ და ხომ არ არის რაიმე ისეთი ახალი ინიციატივები, რომელთა დაწყებასაც მომავალში გეგმავთ?

- ეს ძალიან რთული კითხვაა, რადგან საქართველოში ბევრ სექტორში ვართ ჩართულები - ყოველწლიურად რაღაც ახალ სფეროში შევდივართ და დაუფიქრებლად არ გადავდივართ ერთი პრიორიტეტიდან მეორეზე . თუ არ ვცდები, ამჟამად საქართველოში დაახლოებით 200 პროექტ ვახორციელებთ. Covid-თან დაკავშირებით ჩვენი რეაგირებით რომ დავიწყოთ, ჩემგან ადრეც მოისმენდით, რომ ნამდვილად ვამაყობ იმით, რაც შარშან მოვახერხეთ, რომ ძალიან სწრაფად გადავეწყეთ ამ კრიზისულ რეჟიმზე, რათა მთავრობისთვის ანტიკრიზისულ გეგმაში მხარი დაგვეჭირა; ამასთანავე, ჩვენი მხარდაჭერა მოიცავდა როგორც რჩევებს, ისევე, დაფინანსებას. ვცდილობდით, დავხმარებიოდით მცირე და საშუალო საწარმოებს, სოციალურად დაუცველ ჯგუფებს; მჭიდროდ ვთანამშრომლობდით მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაციასთან იმ პროდუქტების გადმოსაცემად და საჭიროებების დასაკმაყოფილებლად, რაც ჯანმრთელობის სექტორში აშკარად არსებობდა. ამას ბევრი შრომა დასჭირდა და მე ძალიან ვამაყობ ჩემი თანამშრომლებით, რომლებიც Covid-ის რთული პირობების დროს მუშაობდნენ, მათ შორის - დისტანციურად, და მაინც, კოვიდთან გამკლავება მოხერხდა.

დანარჩენს რაც შეეხება, მიჭირს მხოლოდ რამდენიმეს ამორჩევა, მაგრამ ცოტა ხნის წინ აჭარაში ვიმყოფებოდი, ქედაში ჩავედით და იქ ვნახეთ იმის შედეგი, რისიც ნამდვილად მჯერა, რის გამოც ბედნიერი ვარ და რასაც ყოველთვის ვუჭერ მხარს - ეს ჩვენი ადგილობრივი სამოქმედო ჯგუფებია. ქედაში ძალიან აქტიური ადგილობრივი სამოქმედო ჯგუფი გვყავს, რომელმაც უამრავი პროექტი განახორციელა, სადაც მუნიციპალიტეტმა, სხვადასხვა აქტორმა, ქედის მოსახლეობამ საკუთარი პრიორიტეტები დაადგინა - ტურიზმის, სოციალური საკითხების, გარემოსდაცვითი საკითხების მიმართულებით და ა.შ. ეს მოდელია, რომლისაც ძალიან მჯერა, უახლოეს წლებში ამ მიმართულებით - რეგიონებთან უფრო მეტად ვაპირებთ მუშაობას, - თბილისზე, ბათუმზე, ქუთაისზე ორიენტირებული მიდგომების მიღმა, მოხდება იმის უზრუნველყოფა, რომ რეგიონები გაძლიერდებიან და შეეძლებათ, მიიღონ გადაწყვეტილებები, დასახონ საკუთარი პირორიტეტები და ა.შ. შესაბამისად, მომავალ წელს ამ კუთხით მეტი პროექტის ინიციატივა გვექნება.

განათლება ძალიან მნიშვნელოვანია, ჩვენ სხვადასხვა დონის განათლებას ვუჭერთ მხარს. ბოლო წელს განსაკუთრებული ყურადღება პროფესიულ სწავლებაზე გავამახვილეთ, რაც, ჩემი აზრით, მნიშვნელოვანი წვლილია, რადგან იმედია, ეს იმ ფაქტზე იქნება პასუხი, რომ ერთი მხრივ, ამ ქვეყანაში უმუშევრობაა, მეორე მხრივ კი, როდესაც საქმე გარკვეულ პროფესიებს ეხება, არსებობს მოთხოვნა, რომლის დაკმაყოფილებაც ვერ ხდება. ამრიგად, ბაზარზე მოთხოვნების მიხედვით სამუშაო ძალის შესაბამისობაში მოყვანითა და უზრუნველყოფით, რომ ამ ტიპის პროფესიებისთვის სათანადო ტრენინგების მხარდაჭერა შეგვიძლია, ვიმედოვნებთ, მეტ ადამიანს ჩავრთავთ მნიშვნელოვან სამუშაოებში; ამასთანავე, დავეხმარებით კომპანიებს, რომელთაგანაც უმრავლესობა მცირე და საშუალო საწარმოებია, რომ თავიანთი ამბიციებისადმი სწრაფვა უფრო ეფექტურად შეძლონ.

გარდა ამისა, ჩემთვის გარემოს დაცვა ყოველთვის მნიშვნელოვანი საკითხი იყო. ვხედავ, რომ ეს განსაკუთრებით ახალგაზრდა თაობებთან ერთად მოდის, მაგრამ იმ ფაქტიდანაც გამომდინარეობს, რომ საქართველო ტურიზმის ინდუსტრიას ანვითარებს და ქვეყანაში ამ მშვენიერი ბუნების შესანარჩუნებლად სულ უფრო მეტი მუნიციპალიტეტი და საწარმო ხედავს ამაზე ზრუნვის აუცილებლობას. ჩემი აზრით, სწორედ ესაა სწორი პრიორიტეტი და იმედი მაქვს, ეს მოთხოვნა მომავალ წლებშიც გაიზრდება.

- დაბოლოს, უკვე საკმაო დროა, საქართველოში ცხოვრობთ. გარდა დიპლომატიისა და პოლიტიკურ პროცესებში ასეთი აქტიური ჩართულობისა, როგორ წარიმართა თქვენი ცხოვრება ჩვენს ქვეყანაში? რა ისეთ ფაქტორებს გამოყოფთ, რამაც საქართველოში თქვენზე ყველაზე დიდი შთაბეჭდილება მოახდინა?

- სიმართლე გითხრათ, ბოლო ორი თვის განმავლობაში ჩემი დროის დიდ ნაწილს სწორედ იმას ვუთმობდი, რაც თქვენ აღნიშნეთ - პოლიტიკასა და დიპლომატიას. თუმცა, ამავე დროს, აქ ჩემი თითქმის 3 წლის განმავლობაში რამდენიმე საუკეთესო მომენტი მქონდა: როდესაც გავდიოდი და ხალხს ვხვდებოდი, ვნახულობდი სხვადასხვა კუთხეს საქართველოში, რომელსაც ულამაზესი პეიზაჟების ნამდვილი საგანძური აქვს, კულტურული მემკვიდრეობა, მომხიბლავი ისტორია, შესანიშნავ ღვინოებთან და სამზარეულოსთან ერთად. მაგრამ ჩემი აზრით, და ამას სრულიად გულწრფელად ვამბობ, ყველაზე მთავარი ქართველი ხალხის გულისხმიერება, მეგობრულობა და სტუმართმოყვარეობაა, რაც გასაოცარია. ვიტყოდი, რომ ეს ისაა, რის გარეშეც ყველაფერი დანარჩენი ნაკლებად მიმზიდველი იქნებოდა, თუმცა ამ ყველაფრის კომბინაცია ამ ქვეყანას, საქართველოს, ნამდვილად ძალიან განსაკუთრებულ და სასიამოვნო ადგილს აქცევს.

„ინტერპრესნიუსი“

ეკა აბაშიძე

ავთანდილ წულაძე - მაკრონის, შოლცისა და ტუსკის შეხვედრის შემდეგ ცხადი გახდა, რომ უკრაინის იარაღის გარეშე დატოვების გეგმა ჩავარდა, ევროპისა და უკრაინა-რუსეთს შორის სამხედრო დაპირისპირება გაგრძელდება  და გაღრმავდება
ახალი ზოოპარკი და ახალი ბინადრები, რომელთა ნახვაც დამთვალიერებლებს შეეძლებათ - რა ეტაპზეა თბილისის ზღვაზე ახალი ტერიტორიის მოწყობა?
ქართული პრესის მიმოხილვა 18.03.2024
კავკასიის ავტომარკეტი - ავტომობილის ყიდვის ახლებური გამოცდილება
ქართული ღვინის წარმატება იაპონიაში - TSV Estate Winery-მ განსაკუთრებული მოწონება დაიმსახურა
ახალი „ბაკურიანი“ ხილის გემოთი - ნატურალური მინერალური წყალი, ბაკურიანის მთებიდან, ნაკლები შაქრით