ვახტანგ ძაბირაძე - „ოცნება“ და „ნაცმოძრაობა“ მოძებნიან მიზეზს, რომ 2%-იან ბარიერთან დაკავშირებული ცვლილება არ მიიღონ, თუ საკონსტიტუციო ცვლილებები არჩევნებამდე არ მიიღეს, მას არც შემდეგ მიიღებენ

საშინაო და საგარეო პოლიტიკის აქტუალურ თემებზე “ინტერპრესნიუსი“, პოლიტოლოგსა და კონსტიტუციონალისტს, ვახტანგ ძაბირაძეს ესაუბრა.

- ბატონო ვახტანგ, ქვეყანაში პანდემიის მძვინვარების სტატისტიკა იმაზე მეტყველებს, რომ სამედიცინო სფეროს უჭირს კოვიდვითარების მართვა. რატომაა ასე, სხვადასხვა მიზეზები სახელდება, მაგრამ ისეთი პირი უჩანს, რომ პანდემიასთან ბრძოლა აშკარად პოლიტიკის მძევალია.

თქვენ როგორ შეაფასებდით, იმას, რაც ჩვენში გაუარესებულ კოვიდვითარებას უკავშირდება?

- სამწუხაროდ, ამ თვალსაზრისით ქვეყანაში მძიმე ვითარებაა შექმნილი და როგორც ჩანს, ჯერჯერობით, ასევე ჩვენდა სამწუხაროდ, ვითარების სტაბილიზაციის მოლოდინი არ უნდა გვქონდეს.

ჩემი აზრით, შექმნილ ვითარებაში უფრო მკაცრი ნაბიჯები უნდა გადაიდგას, თუმცა, თუ ბოლომდე პრინციპული და ობიექტური ვიქნებით უნდა ითქვას, რომ ბოლო პერიოდში შეზღუდვების ერთბაშად მოხსნამ ავნო ამ პროცესს.

ზოგადად, არცერთი ამნისტიის წინააღმდეგი არ ვარ, მათ შორის ჯარიმების გაუქმების, მაგრამ როდესაც პროცესი ჯერ არ დასრულებულა და ხელისუფლებამ ასეთი ნაბიჯი გადადგა, ფაქტია, რომ იგი აშკარად ანტისახელმწიფოებრივი გადაწყვეტილება იყო.

გასაგებია, რომ შესაძლოა ეს წინასაარჩევნოდ გაცემული დივიდენდი იყო, მაგრამ შეზღუდვები უამრავმა ადამიანმა დაარღვია, ბევრმა კანონდამრღვევმა გადაიხადა ჯარიმა, ნაწილმა კი არ გადაიხადა. ხელისუფლებამ ჯარიმების გაუქმებით სწორედ ისინი წაახალისა, ვინც ჯარიმები არ გადაიხადა და სახელმწიფოსა და სახელმწიფო ინსტიტუტებს დაუმორჩილებლობა გამოუცხადა.

ჯარიმების გაუქმება, აშკარად ანტისახელმწიფოებრივი გადაწყვეტილება იყო... ხელისუფლებამ ჯარიმების გაუქმებით სწორედ ისინი წაახალისა, ვინც ჯარიმები არ გადაიხადა და სახელმწიფოსა და სახელმწიფო ინსტიტუტებს დაუმორჩილებლობა გამოუცხადა

ამის გაკეთება არ შეიძლებოდა, მითუმეტეს გვქონდა მაგალითი, როცა შარშან ანალოგიურ პერიოდში შეზღუდვების დროულად არდაწესებამ პრაქტიკულად კოვიდის გავრცელების ახალი ტალღა გამოიწვია.

- ბევრი იმაზეც ამახვილებს ყურადღებას, რომ აცრებთან დაკავშირებით არასწორი იყო ქვეყნის ლიდერშიფის საქციელი. იგულისხმება ის, რომ სწორედ ისინი უნდა ყოფილიყვნენ პირველები აცრილებს შორის... მათ შორის პრემიერი ღარიბაშვილი...

- პრემიერმა თავისი გადაწყვეტილება განმარტა იმით, რომ მას ჰქონდა კოვიდი, მოიხადა და გარკვეული დრო უნდა გასულიყო იმისათვის, რომ იგი ვაქცინით აცრილიყო.

ვეთანხმები მოსაზრებას, რომ პირველ რიგში ხელისუფლების წარმომადგენლებს უნდა გამოეხატათ ვაქცინაციის არა მარტო სურვილი, არამედ ვაქცინაცია ისე ჩაეტარებინათ, რომ სხვებისთვის ყოფილიყო მაგალითი.

არ შეიძლებოდა პროცესის ასე მიშვება, რადგან ახლა გაურკვეველია ეს პროცესი მომავალში როგორ განვითარდება. ახლა არსებულ ვითარებაში მოლოდინი უფროა იმის, რომ კოვიდვითარება კიდევ უფრო დამძიმდება. კოვიდვითარება რომ დღეს არაპროგნოზირებადია, ამაზე პასუხისმგებლობა, რა თქმა უნდა, ხელისუფლებას ეკისრება.

კოვიდვითარება რომ დღეს არაპროგნოზირებადია, ამაზე პასუხისმგებლობა, რა თქმა უნდა, ხელისუფლებას ეკისრება

- რა გავლენა შეიძლება იქონიოს მოახლოებულ არჩევნებში მმართველი გუნდის შედეგებზე კოვიდვითარების აშკარად წარუმატებელმა მართვამ?

- სამწუხაროდ, რატომღაც საზოგადოება, ვგულისხმობ მოსახლეობის ძალიან ფართო ფენებს, ჯერ კოვიდვითარების საფრთხეებს ვერ აღიქვამს. იყო პერიოდი, როცა ყველას ეშინოდა, მაგრამ დღეს ისეთი ვითარებაა, თითქოს ყველაფერი სხვაგან ხდება და მოსახლეობა ამაზე არ რეაგირებს.

ვითარება შესაძლოა იმდენად დამძიმდეს. იმედი მაქვს, საზოგადოება ამას გააცნობიერებს და ამაზე ექნება რეაქცია. დარწმუნებული ვარ, რეაქცია იქნება, მაგრამ მთავარია საზოგადოების რეაქცია ძალიან დაგვიანებული არ აღმოჩნდეს.

ამაზე იმიტომ გავამახვილე ყურადღება, რომ ჯერჯერობით არ ჩანს, რომ საზოგადოება სერიოზულად აღიქვამს იმას, რომ კოვიდვითარების მართვაში ხელისუფლებას პრობლემები აქვს. და რადგან ასეა, ჯერ არც ის ჩანს, რომ ეს არჩევნებზე ხელისუფლების საწინააღმდეგოდ იმუშავებს.

ჯერჯერობით არ ჩანს, რომ საზოგადოება სერიოზულად აღიქვამს იმას, რომ კოვიდვითარების მართვაში ხელისუფლებას პრობლემები აქვს. და რადგან ასეა, ჯერ არც ის ჩანს, რომ ეს არჩევნებზე ხელისუფლების საწინააღმდეგოდ იმუშავებს

- არჩევნებამდე 2 თვეზე ნაკლებია დარჩენილი. თქვენ როგორ შეაფასებდით არჩევნებამდე ქვეყნის საშინაო პოლიტიკაში არსებულ ვითარებას?

- მიუხედავად იმისა, რომ არჩევნებამდე არც ისე დიდი დროა დარჩენილი ქვეყანაში საკმაოდ გაუგებარი ვითარებაა. ხელისუფლება თავის გზას მიჰყვება, მას აქვს მოქმედებისათვის მექანიზმები, ჰყავს სახელისუფლებო ვერტიკალი, აქვს რესურსები როგორც სახელისუფლებო ისე პარტიული და ასე შემდეგ. ხელისუფლება აკეთებს არჩევნებისთვის იმის მაქსიმუმს, რაც შეუძლია. ატარებს შეხვედრებს, იძლევა დაპირებებს, წარადგენს კანდიდატებს და ასე შემდეგ.

არჩევნებისთვის მზადების თვალსაზრისით აბსოლუტურად გაუგებარია რა ხდება ოპოზიციურ ფლანგზე. არ ჩანს, რომ ოპოზიცია არჩევნებისთვის ემზადება. ვხედავთ, რომ ოპოზიციის ლიდერები მხოლოდ განცხადებებს აკეთებენ არჩევნებში მონაწილეობაზე. მაგრამ, სად და როგორ, არ ჩანს. არჩევნებამდე თვენახევარი დარჩა და ოპოზიციის არცერთ გუნდს არც თბილისში და არც რეგიონებში დეპუტატობის კანდიდატები არ დაუსახელებია.

არჩევნებისთვის მზადების თვალსაზრისით აბსოლუტურად გაუგებარია რა ხდება ოპოზიციურ ფლანგზე

ჯერჯერობით ვიცით, რომ „ნაცმოძრაობა“, „ევროპული საქართველო“, „გირჩი- მეტი თავისუფლება“ და „დროა“ შეთანხმდნენ ერთიანი ძალებით მიიღონ მონაწილეობა არჩევნებში. თუ სწორად მივხდი, მაჟორიტარულ კანდიდატებთან დაკავშირებით მიიღეს საერთო გადაწყვეტილებები. თქვეს, რომ ალბათ კვირას დაასახელებენ კანდიდატებს. კი ბატონო, მაგრამ როდის უნდა მოასწროს ამ ხალხმა საარჩევნო კამპანიების წარმართვა არ ვიცი.

ახლა ვითარება როგორია, აგვისტოში თბილისში მკვდარი პოლიტიკური სეზონია. ვხედავთ, რომ ოპოზიცია ჯერ არც თბილისში აქტიურობს. რაიონებში დილის საათებში არავის სცალია, შუადღისას ისეთი სიცხეა, რომ შეხვედრების დანიშვნას აზრი არ აქვს. რეგიონებსა და სოფლებში ერთი სერიოზული შეხვედრის ჩატარებაც კი პრობლემატურია. ამიტომ ვამბობ, არ ვიცი, როდის უნდა შეძლონ მათ შეხვედრების ორგანიზება.

სხვა საკითხია თუ რა სალაპარაკო შეიძლება ჰქონდეს ოპოზიციას ხალხთან შეხვედრებზე. ჯერჯერობით რასაც ვისმენთ ისაა, რომ „ქართული ოცნება“ არჩევნებს გააყალბებს.

სხვა საკითხია, რამდენად რეალურია მმართველი გუნდის დაპირებები, მაგრამ ვხედავთ, რომ მათ მიერ დაწყებულ შეხვედრებზე ისინი საუბრობენ გზებისა და პარკების მშენებლობაზე, სხვადასხვა ინფრასტრუქტურულ პროექტებზე. იმაზე, თუ რამდენი ფული დაიხარჯება ადგილობრივი პრობლემების გადაწყვეტაში.

რასაც ვადევნებთ თვალს, არა ვარ დარწმუნებული, „ქართული ოცნების“ შეხვედრებში უბრალო ამომრჩევლები მონაწილეობდნენ, ძირითადად ადმინისტრაციული რესურსის წარმომადგენლები უფრო არიან, მაგრამ ისინი ამას მაინც აკეთებენ. ოპოზიცია ჯერჯერობით, ამასაც არ აკეთებს.

- თუ სწორად მივხდი, არჩევნებში პასიურობა ეხება არა მარტო „ნაცმოძრაობას“, არამედ „ლელოს“, „სტრატეგია აღმაშენებელს“, „გირჩს“, „მოქალაქეებს“, ასეა...

- დიახ, ყველას ეხება, მთელ ოპოზიციას. შესაძლოა ცოტა გამონაკლისი იყოს გახარია, მაგრამ იმას სხვა პრობლემა აქვს და ალბათ ამიტომაც არის გამონაკლისი, მისი პარტია ახლად დაფუძნებულია, არჩევნებისთვის ასე აუცილებელ პარტიულ სტრუქტურებს აყალიბებს რეგიონებში და ამიტომაც ჩანს სწორედ რეგიონებში მისი აქტიურობა.

საარჩევნოდ ოპოზიციის პასიურობაში უცნაური ისაა, რომ ოპოზიცია არც თუ ისე დიდი ენთუზიაზმით საუბრობს 2 ოქტომბრის არჩევნებზე. იმედი მაქვს, ამგვარი ვითარება მალე შეიცვლება, მაგრამ ფაქტია, რომ არჩევნებამდე დრო საკმაოდ ცოტაა დარჩენილი.

- როცა 19 აპრილის შეთანხმებიდან გამოვიდა, მაშინ ხელისუფლებამ ამ გადაწყვეტილების მიზეზად საზოგადოებაში არსებული პოლარიზაციის მაღალი დონე დაასახელა.

თქვენი დაკვირვებით, მას შემდეგ რაც „ქართული ოცნება“ 19 აპრილის შეთანხმებიდან გამოვიდა, პოლარიზაცია შემცირდა თუ ისევ მაღალი რჩება?

- „ქართული ოცნება“ კი გამოვიდა 19 აპრილის შეთანხმებიდან, მაგრამ ეს შეთანხმება არსებობს. მასზე „ოცნებას“ ხელი აქვს მოწერილი. ეს არ ნიშნავს, რომ ისინი ამ შეთანხმებას შეასრულებენ, მაგრამ ამ შეთანხმების შეუსრულებლობა მათთვის უშედეგოდ არ ჩაივლის. ამაზე რეაქცია იქნება, მაგრამ არა ისეთი მყისიერი და არა ისეთი, ოპოზიციას რომ სურს. ოპოზიცია ელოდება, რომ არჩევნების შემდეგ ყველაფერი უცებ იქნება.

რაც შეეხება პოლარიზაციას. პოლარიზაციის ორი პოლუსია „ქართული ოცნება“ და „ნაცმოძრაობა“. ასე იყო 19 აპრილის შეთანხმებამდე და ასეა დღესაც. თუ დავაკვირდებით მედიაში გავრცელებულ ინფორმაციებს, იმას, თუ რა განმარტებები კეთდება ან ერთი, ან მეორე მხრიდან, მათ შორის პოლარიზაცია ნარჩუნდება.

პრემიერი ღარიბაშვილი ყველა შეხვედრაზე საუბრობს „ნაცმოძრაობის“ მოღალატეობრივ პოლიტიკაზე. „ქართული ოცნების“ ნარატივი ისეთივეა, როგორიც იყო - ყველაფერში დამნაშავე „ნაცმოძრაობაა“.

„ნაცმოძრაობაც“ იგივეს აკეთებს. პოლარიზაციის თვალსაზრისით აბსოლუტურად არაფერი შეცვლილა. არავითარი მნიშვნელობა არ ჰქონდა „ნაცმოძრაობა“ მოაწერდა 19 აპრილის შეთანხმებაზე ხელს, თუ „ქართული ოცნება“ მოაწერდა და შემდეგ ამ შეთანხმებიდან გამოვიდოდა. მათ შორის დაპირისპირება ორივე პოლიტიკური ძალის ინტერესებშია. ამაზე 2012 წლიდან ბევრჯერ თქმულა და ეს დღემდე გრძელდება. მათ ორივეს ხელს აძლევს მათ შორის პოლარიზაცია.

პოლარიზაციის თვალსაზრისით აბსოლუტურად არაფერი შეცვლილა. არავითარი მნიშვნელობა არ ჰქონდანაცმოძრაობამოაწერდა 19 აპრილის შეთანხმებაზე ხელს, თუქართული ოცნებამოაწერდა და შემდეგ ამ შეთანხმებიდან გამოვიდოდა. მათ შორის დაპირისპირება ორივე პოლიტიკური ძალის ინტერესებშია. ამაზე 2012 წლიდან ბევრჯერ თქმულა და ეს დღემდე გრძელდება. მათ ორივეს ხელს აძლევს მათ შორის პოლარიზაცია

ფაქტია, რომ ასეთ ფონზე რეიტინგის თვალსაზრისით დაწინაურდა გახარიას პარტია. „ქართული ოცნება“ და „ნაცმოძრაობა“ ერთნაირად არიან დაინტერესებული იმაში, რომ მათ შორის დაპირისპირებაში არ გაჩნდეს სხვა პარტიებზე მეტი რეიტინგის მქონე პოლიტიკური ძალა, რომელსაც ე.წ. მესამე ძალაზე ექნება პრეტენზიები.

თუ გახარია ჭკვიანურად მოიქცა მისი პარტიის მოხრჩობა- განეიტრალებას „ქართული ოცნება“ და „ნაციონალები“ ისე იოლად ვერ მოახერხებენ, როგორც ეს სხვა ოპოზიციურ პარტიებს დაემართათ.

თუ გახარია ჭკვიანურად მოიქცა მისი პარტიის მოხრჩობა- განეიტრალებასქართული ოცნებადანაციონალებიისე იოლად ვერ მოახერხებენ, როგორც ეს სხვა ოპოზიციურ პარტიებს დაემართათ.

- პატარა პარტიებისთვის გამოსავალი იქნებოდა საკონსტიტუციო ცვლილებების მიღება, რომელიც ბარიერის 2%-მდე დაწვას ითვალისწინებს.

მაგრამ, თუ დავაკვირდებით განსახორციელებელ საკონსტიტუციო ცვლილებებთან დაკავშირებით „ქართული ოცნების“ ლიდერების განცხადებებს, ვნახავთ, რომ მმართველი გუნდი საკონსტიტუციო ცვლილებების მიღებას არ ჩქარობს, მათი მტკიცებით საკონსტიტუციო ცვლილებების პროცესი არჩევნების შემდეგ უნდა დასრულდეს.

თქვენი დაკვირვებით სავარაუდოდ, როგორი პირი უჩანს საკონსტიტუციო ცვლილებების მიღებას, რომლითაც 2%-იანი ბარიერი უნდა გაფორმდეს?

- როცა ივანიშვილმა გააკეთა განცხადება 1%-იანი ბარიერის დაკანონებაზე, მაშინაც არ ვიყავი დარწმუნებული რომ იგი შესრულდებოდა. ვთვლიდი, რომ ვიდრე ეს არ მოხდებოდა, მანამდე ამ ინიციატივის გამო ივანიშვილის ქება-დიდება უადგილოც კი იყო.

დრომ გვიჩვენა, რომ „ქართულმა ოცნებამ“ 19 აპრილის შეთანხმებას ხელი კი მოაწერა, მაგრამ შემდეგ თქვა, რომ შეთანხმებიდან გამოვიდა. როცა ასეთ რამეს აკეთებს „ქართული ოცნება“, მათ მიერ რაიმე შეთანხმებაზე ხელმოწერის მიმართ ნდობა მაქვს დაკარგული. ახლა ვიცით, რომ „ქართული ოცნება“ ხელს მოაწერს თუ არა, ხელმოწერილ შეთანხმებასაც არ შეასრულებს.

არანაირი გარანტია იმის, რომ „ქართული ოცნება“ და „ნაცმოძრაობა“ არ მოძებნიან რამე მიზეზს იმისათვის, რომ კონსტიტუციაში 2%-იან ბარიერთან დაკავშირებული ცვლილება არ შევიდეს, არ არსებობს. თუ ეს კონსტიტუციური ცვლილებები არ იქნა მიღებული, მას არც არჩევნების შემდეგ მიიღებენ.

არანაირი გარანტია იმის, რომქართული ოცნებადანაცმოძრაობაარ მოძებნიან რამე მიზეზს იმისათვის, რომ კონსტიტუციაში 2%-იან ბარიერთან დაკავშირებული ცვლილება არ შევიდეს, არ არსებობს. თუ ეს კონსტიტუციური ცვლილებები არჩევნებამდე არ მიიღეს, მას არც არჩევნების შემდეგ მიიღებენ

არჩევნების შემდეგ იქნება იმის მცდელობა, რომ პროცესებმა ისევ ქუჩაში გადაინაცვლოს. რასაც ვაკვირდებით, ნათლად ჩანს, რომ ოპოზიციის დიდი ნაწილი მხოლოდ ამაზე ფიქრობს. სამწუხაროდ, ოპოზიცია ანგარიშს არ უწევს თავისივე ამომრჩეველს, რომელსაც ქუჩაში გასვლა აშკარად არ უნდა.

არადა, ოპოზიციას ჯამურად მილიონამდე ამომრჩეველი ჰყავს. ოპოზიციის მხარდამჭერების 10% რომ იყოს მზად ქუჩაში გასასვლელად, „ქართული ოცნება“ კარგა ხნის წასული იქნებოდა ხელისუფლებიდან.

დარწმუნებული ვარ, არჩევნების შემდეგ ოპოზიცია ისევ მოისურვებს ქუჩაში გასვლას, ხელისუფლება კი იტყვის, რომ ასეთ ოპოზიციას 2%-იანი ბარიერიც არ უშველის და ჩააგდებს საკონსტიტუციო ცვლილებების მიღებას.

- თუ „ქართულმა ოცნება“ 43% ვერ მიიღო, თქვენი აზრით, მმართველი გუნდი ვადამდელ არჩევნებს დანიშნავს?

- „ქართული ოცნება“ 19 აპრილის შეთანხმებიდან სწორედ იმიტომ გავიდა, რომ 43%-ის პრობლემა მოეხსნა. ხელისუფლება რომ 19 აპრილის შეთანხმებიდან არ გასულიყო, მისთვის ძალიან რთული იქნებოდა ვადამდელი არჩევნების არდანიშვნა თუ ის 43%-ს ვერ აიღებდა.

ქართული ოცნება“ 19 აპრილის შეთანხმებიდან სწორედ იმიტომ გავიდა, რომ 43%-ის პრობლემა მოეხსნა და ვადამდელი არჩევნების დანიშვნის თემა დაეხურა

19 აპრილის შეთანხმებიდან გასვლით მმართველმა გუნდმა ვადამდელი არჩევნების დანიშვნის თემა დახურა. თქვა, რომ რამდენი პროცენტიც არ უნდა მივიღო, ვადამდელი არჩევნები არ იქნება.

- თუ ვერ მიიღო, თქვენი დაკვირვებით რამდენად დიდია იმის ალბათობა, რომ „ქართული ოცნების“ ლეგიტიმურობის საკითხი აქტუალური გახდეს არა მარტო ოპოზიციისთვის, არამედ 19 აპრილის შეთანხმების პროცესის მონაწილეებისთვის, აშშ-სა და ევროკავშირისთვის?

- თუ „ოცნებამ“ 43% ვერ მიიღო, მაგრამ ვადამდელი არ დანიშნა, ამაზე რეაქცია ყველას ექნება, მაგრამ არა მყისიერი და არა ისეთი და ისეთი სწრაფი, როგორც ამას ოპოზიცია ელოდება.

თუოცნებამ“ 43% ვერ მიიღო, მაგრამ ვადამდელი არ დანიშნა, ამაზე რეაქცია ყველას ექნება, მაგრამ არა მყისიერი და არა ისეთი და ისეთი სწრაფი, როგორც ამას ოპოზიცია ელოდება

არ გამოვრიცხავ, რომ დასავლეთს „ქართული ოცნება“ არ უნდა პარტნიორად, მაგრამ მას ჩვენში მათი პარტნიორების თვალსაზრისით ოპოზიციიდან არჩევანი აქვს? ამიტომ ვამბობ, დასავლეთს ექნება რეაქცია თუ ქართული საზოგადოება შეძლებს იმგვარი პოლიტიკური ბირთვის შექმნას, რომელსაც ქვეყანაში ექნება მოსახლეობის სერიოზული მხარდაჭერა. რაც უფრო სწრაფად დაინახავს ამას დასავლეთი, მისი რეაქციაც იქნება.

- ხშირად გვესმის, რომ 2 ოქტომბრის ადგილობრივ არჩევნებს თავისი ფუნქცია დაუბრუნდა, ვირჩევთ მერებს, საკრებულოების წევრებს.

ხელისუფლებამ პომპეზურად კი დაიწყო საარჩევნო კამპანია, მაგრამ ვირჩევთ ორგანოებს, რომლებიც რეალურად უფუნქციოდ არსებობენ, ყველა სერიოზული გადაწყვეტილება ცენტრში მიიღება.

არადა, პრემიერმა განაცხადა, რომ საჯარო სამსახურში დასაქმებულებს ხელფასები უნდა გაეზარდოთ. ეს ისეთ კონტექსტში იქნა ნათქვამი, რომ აშკარად საუბარია, ამ უფუნქციო ორგანოებზე და მათში დასაქმებულ ადამიანებზე.

რამდენად გამართლებულია უფუნქციო სტრუქტურებში დასაქმებულებისთვის ხელფასების გაზრდაზე საუბარი?

- არგუმენტად დასახელდა ის, რომ ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოები კონკურენციას ვერ უწევენ კერძო სექტორს, რის გამოც ამ სტრუქტურებში დასაქმებულები კერძო სექტორში მიდიან. საინტერესოა სტატისტიკა - რამდენმა კაცმა დატოვა თვითმმართველობის ორგანოები და გადავიდა ბიზნესში? და რამდენი ხანია ამ ბიზნესში?

კიდევ ცალკე თემაა, თუ მისი ბიზნესია, სტრუქტურებში საქმიანობის დროს შექმნა საკუთარი ბიზნესი და ახლა აღარ უნდა იყოს საჯარო სამსახურში.

მე დღეს რასაც ვხედავ ისაა, რომ პოლიტიკური სპექტრის აბსოლუტური უმრავლესობა იბრძვის იმისთვის, რომ ან ვინმე „დაკრიშოს“, ან პოლიტიკაში იმისთვის მიდის, რომ საკუთარი ბიზნესი „დაკრიშოს“.

თქმა იმისა, რომ თვითმმართველობებიდან ხალხი იმის გამო გარბის, რომ იქ დაბალი ხელფასებია და მათ უფრო მაღალ ანაზღაურებას სთავაზობს კერძო სექტორი, აშკარად გადაჭარბებული მტკიცებაა. ეჭვი მეპარება, რომ ბუნებაში ასეთი თუნდაც 5 შემთხვევა იყოს მთელ საქართველოში. მხედველობაში მაქვს 2012 წლის შემდეგ სტატისტიკა.

თქმა იმისა, რომ თვითმმართველობებიდან ხალხი იმის გამო გარბის, რომ იქ დაბალი ხელფასებია და მათ უფრო მაღალ ანაზღაურებას სთავაზობს კერძო სექტორი, აშკარად გადაჭარბებული მტკიცებაა. ეჭვი მეპარება, რომ ბუნებაში ასეთი თუნდაც 5 შემთხვევა იყოს მთელ საქართველოში. მხედველობაში მაქვს 2012 წლის შემდეგ სტატისტიკა

თუ ასეა, კი ბატონო, დადონ სტატისტიკა დავიჯერებთ. მანამდე ეს არგუმენტი თვითმმართველობებში ხელფასების გაზრდის საფუძვლად ვერ გამოდგება, ვინაიდან იგი დაუზუსტებელი არგუმენტია.

ხელფასების გაზრდის დაპირების გაცემა სჭირდება ხელისუფლებას იმიტომ, რომ ამ სტრუქტურებში დასაქმებულ ადამიანებს იდეოლოგიური მოსაზრებების გამო არ ექნებათ იქ მუშაობის ენთუზიაზმი. თუ მათ ახლა ხელფასების გაზრდას დაჰპირდები, ისინი უფრო მონდომებული იქნებიან იმისთვის რომ თანამდებობა შეინარჩუნონ და მოახლოებულ არჩევნებზე აქტიურებიც იყვნენ. ფაქტია, რომ ამგვარი დაპირებები სწორედ არჩევნებისთვის კეთდება.

იმას, რასაც ჩვენ თვითმმართველობას ვეძახით თვითმმართველობა არ ჰქვია. ეს არის ვერტიკალი, თან ისეთი, რომელიც საბჭოურ ვერტიკალს რომ ჰგავს. თუ ვინმე მეტყვის საბჭოურ ვერტიკალსა და დღეისათვის არსებულ ვერტიკალს შორის რა განსხვავებაა, დამავალებს.

იმას, რასაც ჩვენ თვითმმართველობას ვეძახით თვითმმართველობა არ ჰქვია. ეს არის ვერტიკალი, თან ისეთი, რომელიც საბჭოურ ვერტიკალსგავს. თუ ვინმე მეტყვის საბჭოურ ვერტიკალსა და დღეისთვის არსებულ ვერტიკალს შორის რა განსხვავებაა, დამავალებს

- ყველაზე უცნაური ალბათ ისაა, რომ არჩევნებში მონაწილე არცერთი პოლიტიკური სუბიექტი არ საუბრობს თვითმმართველობის ორგანოების ძირეულ რეფორმირებაზე, დეცენტრალიზაციის აუცილებლობაზე, მათთვის ფუნქციების დაბრუნებაზე, ამ თვალსაზრისით 2013 წელს დაწყებული რეფორმის ისევ გატარებაზე და ასე შემდეგ...

- ხელისუფლებას ურჩევნია თავად აკონტროლოს ყველაფერი და არ გადასცეს რამე უფლებები ადგილობრივ ორგანოებს. აქ ფინანსური ინტერესების გარდა, არის პოლიტიკური ინტერესი.

წინა ხელისუფლებამ დეცენტრალიზაციასა და გეოგრაფიას შორის ტოლობის ნიშანი დასვა და პარლამენტი გადაიტანა ქუთაისში, საკონსტიტუციო სასამართლო ბათუმში. საქართველოში რეალურ დეცენტრალიზაციაზე არც არავის უზრუნია. ასე იყოს 2012 წლამდე და ახლაც ასეა.

საქართველოში რეალურ დეცენტრალიზაციაზე არც არავის უზრუნია. ასე იყოს 2012 წლამდე და ახლაც ასეა

ამის მიზეზი კი ისაა, რომ არსებობს „მშვენიერი“ ვერტიკალი, რომლითაც ხერხდება ყველას და ყველაფრის კონტროლი და რაც ნებისმიერ ხელისუფლებას აძლევს ძალაუფლების შენარჩუნების შესაძლებლობას.

ამიტომაცაა, რომ ჩვენში თვითმმართველობები ყოველთვის პრობლემა იყო და სამწუხაროდ, ასეა დღესაც.

„ინტერპრესნიუსი“

კობა ბენდელიანი

ანდრო გოცირიძე - პოლიტიკური სარგებლის მიღების მიზნით, მმართველი პარტია არ ერიდება მოსახლეობის დაპირისპირებას, პოლარიზაციის გაღვივებას და აღვირახსნილ ანტიდასავლურ კამპანიასაც კი
მამუკა ხაზარაძე - ცვლილებების დროა! ხელისუფლება, რომელიც ემსახურება რუსეთს, უნდა დასრულდეს! „ლელო“ ემსახურება საქართველოს!
აკადემიკოსი გიორგი ჯაფარიძე - ქვეყანა რომ წარმოდგენილი იყოს მსოფლიოს სამეცნიერო რუკაზე, აუცილებელია მასში მცხოვრები მეცნიერები თავისი საქმიანობით მონაწილეობდნენ საერთაშორისო სამეცნიერო პროცესში
ქართული პრესის მიმოხილვა 28.03.2024
„გავერთიანდეთ ჩვენი გმირებისთვის“ - სილქნეტი დაჭრილ მებრძოლთა თანადგომის ფონდის საქმიანობის ანგარიშს აქვეყნებს
საქართველოს უნივერსიტეტი -  iOS LAB Apple ავტორიზებული სასწავლო ცენტრი
საქართველოს თავდაცვის დილემა - რთული არჩევანი რთულ ვითარებაში
ამერიკული სამედიცინო ჰოლდინგი - CooperSurgical-ი საქართველოში ოვამედის ორგანიზებით სამდღიან სემინარს მართავს