აშშ-სა და რუსეთის მოლაპარაკებების წინ როგორი განწყობები და მოლოდინი აქვს უკრაინას, რა გავლენას იქონიებს ამერიკულ-რუსულ მოლაპარაკებებზე ყაზახეთში განვითარებული პროცესები და იმაზე, თუ რუსეთმა უკრაინის წინააღმდეგ ფართომასშტაბიანი ომი დაიწყო, სავარაუდოდ, როგორ განვითარდება პროცესები, „ინტერპრესნიუსი“ უკრაინელ პოლიტოლოგს, ვიტალი ბალას ესაუბრა.

- ბატონო ვიტალი, მას შემდეგ რაც მოსკოვმა დასავლეთის ქვეყნებს ულტიმატუმი წაუყენა, ამ თემაზე ბევრი მოსაზრებები მოვისმინეთ.

პრეზიდენტ ბაიდენსა და პრეზიდენტ პუტინს შორის ორჯერ შედგა სატელეფონო საუბარი. ამ საუბრებიდან ვიცით, რომ პრინციპულ თემებზე მხარეები განსხვავებულ პოზიციებზე რჩებიან.

მიუხედავად ამისა, მოსკოვში იმედოვნებენ, რომ ვაშინგტონი უკრაინას რუსეთს ჩააბარებს. ახლა, როცა ამერიკულ-რუსული მოლაპარაკებებისა და კონსულტაციების დაწყებამდე ცოტა დროა დარჩენილი, თქვენგან გვინდა მოვისმინოთ ამ თემაზე თუ როგორი მოლოდინებია კიევში?

- ამერიკულ-რუსული მოლაპარაკებებისა და კონსულტაციების დაწყების მიმართ უკრაინაში დიდი ინტერესია. ეს პროცესი ინტერესის გარდა უკრაინაში გარკვეული სახის მღელვარების საფუძველიც გახლავთ. ასეა თუნდაც იმიტომ, რომ ამ თემაზე უკრაინის მოქმედი ხელისუფლებისა და ხელისუფლების ოპონენტების პოზიციები შესაძლოა განსხვავებული იყოს და ეს ხელისუფლებას კარგად ესმის.

მხედველობაში მაქვს ის, რომ რჩება შთაბეჭდილება ამერიკულ-რუსულ მოლაპარაკებებზე უკრაინის მოქმედ ხელისუფლებას აიძულებენ შტაინმაიერის ფორმულის პოლიტიკური პუნქტების შესრულებას. საუბარია მინსკის შეთანხმებით ნავარაუდევი პუნქტების შესრულებაზე, რომელიც ითვალისწინებს ორივე მხრიდან საომარ მოქმედებებში მონაწილეთა ამნისტიას, დონბასის ოლქებისთვის ავტონომიის მინიჭებას, ქვეყნის კონსტიტუციაში ცვლილებების შეტანას, ქვეყნის ფედერალიზაციას და ასე შემდეგ.

რჩება შთაბეჭდილება რომ ამერიკულ-რუსულ მოლაპარაკებებზე უკრაინის მოქმედ ხელისუფლებას აიძულებენ შტაინმაიერის ფორმულის პოლიტიკური პუნქტების შესრულებას

არსებობს განცდა, რომ ამ მოლაპარაკებებზე შეეცდებიან უკრაინის ხელისუფლებამ მშვიდობის სანაცვლოდ მიიღოს ის პირობები, რასაც რუსეთი უკრაინისგან დიდი ხანია ითხოვს. მას შემდეგ, რაც რუსეთმა დასავლეთს, ჩემი აზრით, რბილად რომ ვთქვათ, არადიპლომატიური, თავხედური და კადნიერი ულტიმატუმი წაუყენა, ვფიქრობ, ამ მოლაპარაკებებსა და კონსულტაციებზე იქნება ვაჭრობა იმ თემაზე, რომ რუსეთს უნდა მოიპოვოს უკრაინაზე გავლენის უფლება.

რა თქმა უნდა, ეს არ შეიძლება ჩვენთვის სასიამოვნო იყოს. მიუხედავად იმისა, რომ პრეზიდენტმა ბაიდენმა თქვა, რომ უკრაინის შესახებ არ ისაუბრებენ, გვაქვს განცდა, რომ ამ პროცესის მიმართ გვქონდეს კითხვები. გვესმის, რომ ამერიკულ-რუსულ მოლაპარაკებებზე უკრაინის გარდა ბევრ თემებზე ისაუბრებენ, მაგრამ ჩვენ უკრაინის თემა გვაინტერესებს. ამ მოლაპარაკებების დაწყებამდე კიევში იმყოფებოდა ევროკავშირის კომისარი ბორელი, რომელიც მხარს უჭერს დონბასის თემაზე შტაინმაიერის ფორმულას.

ამერიკულ-რუსული მოლაპარაკებების წინ ბორელის ვიზიტი კიევში იმაზე მიანიშნებს, რომ თუ უკრაინას უნდა მშვიდობა, კიევმა უნდა დაიწყოს მინსკის შეთანხმების პოლიტიკური ნაწილის შესრულება მანამდე, ვიდრე აღდგება რუსეთ-უკრაინის საზღვარი, რუსეთი გაიყვანს დონბასიდან თავის ძალებს და გადაწყდება უსაფრთხოებასთან დაკავშირებული საკითხები.

ეს ის თემებია, რაც უკრაინას უკავშირდება. ახლა მთავარია როგორი პასუხი ექნება დასავლეთს რუსულ ულტიმატუმზე. თუ აშშ კატეგორიულ უარს ეტყვის რუსეთს მისსავე ულტიმატუმზე, მაშინ, სავარაუდოდ, რა შედეგით დასრულდება რუსულ-ამერიკული კონსულტაციები.

ახლა მთავარია როგორი პასუხი ექნება დასავლეთს რუსულ ულტიმატუმზე. თუ აშშ კატეგორიულ უარს ეტყვის რუსეთს მისსავე ულტიმატუმზე, მაშინ, სავარაუდოდ, რა შედეგით დასრულდება რუსულ-ამერიკული კონსულტაციები

- თუ თქვენი საუბრიდან სწორად მივხვდი, თქვენ არ გაქვთ განცდა, რომ აშშ-ს პასუხი რუსულ ულტიმატუმზე კატეგორიული იქნება?

- დიახ, ასეა. ასეა იმიტომ, რომ მანამდე აშშ აცხადებდა, რომ ვაშინგტონისთვის რუსული წინადადებები მიუღებელი იყო. ახლა ვხედავთ, რომ ფინეთი და შვედეთი ნატოში გაწევრიანებაზე განცხადებას შეიტანენ. საერთო ფონი თითქოს კარგია, მაგრამ ულტიმატუმის შემდეგ ბაიდენსა და პუტინს შორის სატელეფონო საუბრებმა, პირადად ჩემში, გარკვეული მღელვარება გამოიწვია.

ვაშინგტონს რომ კატეგორიულად ეთქვა - უკრაინას არ დავთმობთ, ეს სასწრაფოდ ჩანიშნული სატელეფონო საუბრებიც არ იქნებოდა. რუსეთმა უკვე განაცხადა, რომ პეკინში ზამთრის ოლიმპიადის დაწყებამდე უნდა მიიღოს მოსკოვმა მის ულტიმატუმზე ვაშინგტონის პასუხი.

რუსეთმა უკვე განაცხადა, რომ პეკინში ზამთრის ოლიმპიადის დაწყებამდე უნდა მიიღოს მოსკოვმა მის ულტიმატუმზე ვაშინგტონის პასუხი

რუსულ მოთხოვნებში, უკრაინის გარდა, იგულისხმება საქართველო, ბალტიის ქვეყნები. რაც შეეხება უკრაინას, ახლა მე ყველაზე მეტად ის მაწუხებს თუ რა გადაწყვეტილებები იქნება მიღებული დონბასთან დაკავშირებით.

- რამდენადაც მახსოვს, დონბასთან დაკავშირებით კიევის პოზიცია საკმაოდ მკაფიო იყო. თქვენ გამოთქვით ვარაუდი, არაა გამორიცხული, რომ ოფიციალური კიევი აიძულონ მინსკის შეთანხმების შესრულება.

ასე რომ მოხდეს, ამისთვის უკრაინულმა რადამ უნდა მიიღოს გადაწყვეტილებები უკრაინის ფედერალიზაციაზე, დონბასისთვის ავტონომიური სტატუსის განსაზღვრაზე და ასე შემდეგ. უკრაინულ რადაში პოლიტიკურ ძალთა ბალანსის გათვალისწინებით ეს შესაძლებელია?

- უკრაინის მოქმედი ხელისუფლების ოპონენტები ყველაფერს გააკეთებენ, რომ ეს არ მოხდეს. თუ ხელისუფლება შტაინმაიერის ფორმულის განხორციელების გზას დაადგა, ეს უკრაინაში სერიოზულ პოლიტიკურ კრიზისს გამოიწვევს. დარწმუნებული ვარ, ეს პრეზიდენტ ზელენსკის კარგად ესმის.

თუ ხელისუფლება შტაინმაიერის ფორმულის განხორციელების გზას დაადგა, ეს უკრაინაში სერიოზულ პოლიტიკურ კრიზისს გამოიწვევს. დარწმუნებული ვარ, ეს პრეზიდენტ ზელენსკის კარგად ესმის

იმედი მაქვს, რომ ამერიკულ-რუსული მოლაპარაკებები უმაღლეს დონეზე არ გაიმართება. მეტიც, რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილემ რიაბკოვმა, რომელმაც კრემლის ულტიმატუმი გააჟღერა თქვა, რომ მოსკოვის წინადადებებზე გადაწყვეტილება ერთ დღეს არ იქნება მიღებული და ამ მოლაპარაკებების პროცესი ხანგრძლივი იქნება.

ასე რომ, 10 იანვრისთვის დაგეგმილი ამერიკულ-რუსული მოლაპარაკებები ყველა კითხვაზე პასუხს არ და ვერ გასცემს. 10 იანვარს მხოლოდ ამ მოლაპარაკებების პირველი ეტაპი დაიწყება.

- კრემლთან დაახლოებული რუსი ექსპერტების მტკიცებით, ახლა მთავარი ინტრიგა იმაშია, რამდენად მზადაა ვაშინგტონი წავიდეს დათმობებზე.

მათივე აზრით, დღეისათვის ბაიდენის ადმინისტრაცია არაა მზად კრემლთან წავიდეს დათმობებზე.

რჩება შთაბეჭდილება, რომ კრემლს მაინც აქვს იმედი, რომ ბაიდენის ადმინისტრაცია თუ ახლო მომავალში არა, მოკლევადიან პერსპექტივაში მაინც წავა დათმობებზე...

- ჩემი აზრით, მოვლენები ასე მაინც არ განვითარდება, რადგან მოსკოვის ულტიმატუმზე აშშ-ს კონგრესის პოზიცია საკმაოდ კატეგორიულია. თუ ბაიდენის ადმინისტრაციაში იყო მზაობა გარკვეულ დათმობებზე წასულიყვნენ რუსეთთან, ამაზე კონგრესს საკმაოდ მკაცრი და ხისტი რეაქცია ჰქონდა. ეს ჩვენთვის კარგის ნიშანი იყო.

ეს ასევე ნიშნავს იმას, რომ ამერიკულ-რუსულ მოლაპარაკებებზე უკრაინისთვის ყველაფერი ისე ცუდად არ იქნება, როგორც ეს კრემლს და მათ პროპაგანდისტებს წარმოუდგენიათ.

- კრემლის სტრატეგია უკრაინასთან დაკავშირებით ცხადია - მოსკოვი ცდილობს მაქსიმალურად დაასუსტოს უკრაინის ხელისუფლება, რომ ზელენსკიმ ვერ შეძლოს ხელისუფლების შენარჩუნება. მეტიც, ხშირად საუბრობენ რუსი ექსპერტ-პროპაგანდისტები, რომ უკრაინაში ვადამდელი საპრეზიდენტო არჩევნები ჩატარდება.

რამდენად ეფექტურია უკრაინული ხელისუფლება და კონსოლიდირებული საზოგადოება რომ გაუმკლავდეს იმ გამოწვევებს, რომელიც მას შემდეგ გაჩნდა, რაც მოსკოვმა დასავლეთს ულტიმატუმი წაუყენა?

- უკრაინის პოლიტიკური პარტიების უდიდესი უმრავლესობა კონსოლიდირებულია უკრაინისთვის იმ სასიცოცხლო თემებში, რომელიც დღეს დღის წესრიგმა მოიტანა. პოლიტიკურ ოპონენტებს ისეთ საკვანძო საკითხებში, რომლებიც ქვეყნისთვის მნიშვნელოვანია, ერთიანი პოზიცია აქვთ. მხედველობაში მაქვს მათი დამოკიდებულება ქვეყნის საგარეო კურსთან დაკავშირებით.

პოლიტიკურ ოპონენტებს ისეთ საკვანძო საკითხებში, რომლებიც ქვეყნისთვის მნიშვნელოვანია, ერთიანი პოზიცია აქვთ. მხედველობაში მაქვს მათი დამოკიდებულება ქვეყნის საგარეო კურსთან დაკავშირებით

მოსკოვში აცხადებდნენ, რომ კიევთან არ იქნებოდა არანაირი მოლაპარაკებები, ვიდრე უკრაინის ხელისუფლება არ შეიცვლებოდა. ახლა მოლაპარაკებებს აწარმოებენ.

მოსკოვის მტკიცებას არანაირი საფუძველი არ აქვს, რადგან უკრაინის შემდეგ ხელისუფლების საგარეო პოლიტიკური კურსი ისეთივე იქნება, როგორიც ახლაა. მე გამოვრიცხავ, რომ უკრაინის შემდეგი ხელისუფლება რუსეთის მიმართ მეტად დამთმობი იქნება ისეთ თემებში, რაც უკრაინის საგარეო კურსს ეხება.

- უკრაინის საზღვართან რუსული სამხედრო ძალები აგრძელებენ ყოფნას. „ინტერპრესნიუსთან“ წინა ინტერვიუში თქვენ თქვით - „თუ რუსეთმა უკრაინის საზღვრებიდან თავისი სამხედროების გაყვანა არ დაიწყო, ცხადი გახდება, რომ ბაიდენი და პუტინი უკრაინასთან დაკავშირებით ვერაფერზე შეთანხმდნენ“.

როგორც ჩანს, ზუსტად ისეა, როგორც ბრძანეთ.

თუ კრემლმა გადაწყვიტა, რომ დასავლეთთან შანტაჟი არ ჭრის, დასავლეთი კრემლის ულტიმატუმს არ იღებს და დაიწყო უკრაინის წინააღმდეგ სამხედრო მოქმედებები, რამდენად მზადაა უკრაინა წინააღმდეგობა გაუწიოს რუსულ აგრესიას?

- ახლა უკრაინა ბევრად უკეთესადაა მზად წინააღმდეგობა გაუწიოს რუსულ აგრესიას, ვიდრე 2014 წელს იყო. თუ რუსული აგრესია მართლაც დაიწყო, უამრავი მსხვერპლი იქნება არა მარტო უკრაინულ მხარეს, არამედ აგრესორის მხარესაც. ვფიქრობ, ეს მოსკოვში კარგად იციან. მათ ისიც იციან, რომ ისეთი გასეირნება მათ არ ექნებათ, როგორიც 2014 წელს ყირიმში ჰქონდათ.

ამ თემაზე სატელევიზიო დისკუსიები ბევრი გაიმართა და ვფიქრობ, რომ მოსახლეობის უდიდესი ნაწილი ფსიქოლოგიურად მზადაა იმისთვის, რომ შესაძლოა ომი რუსეთთან ფართომასშტაბიანი იყოს.

დეკემბრის ბოლოს ჩატარებულმა სოციოლოგიურმა გამოკითხვამ აჩვენა, რომ უკრაინის მოსახლეობის 32% მზადაა იარაღით ხელში მიიღოს მონაწილეობა საომარ მოქმედებებში ქვეყნის დასაცავად. 45% მზად არაა ჩაებას თავდაცვის ტერიტორიულ დანაყოფებში. ცოტა ხნის წინ ჩვენთან კანონი იქნა მიღებული „თავდაცვის ტერიტორიული ორგანოების“ შესახებ. რეგიონებში დაწყებულია თავდაცვის ტერიტორიული შენაერთების ფორმირება.

როცა მშვიდობიანი მოსახლეობის 32% მზადაა დაიცვას უკრაინის უსაფრთხოება, ეს საკმაოდ დიდი ციფრია. როგორც ამ საქმეში ჩახედული სპეციალისტები ამბობენ, მოქმედი არმიისა და სპეცდანიშნულებისა და საპოლიციო ძალების გარდა, უმოკლეს ვადებში შეუძლია უკრაინას ბრძოლისათვის მოახდინოს 1 მილიონამდე მოქალაქის მობილიზება.

უკრაინის მოსახლეობის 32% მზადაა იარაღით ხელში მიიღოს მონაწილეობა საომარ მოქმედებებში ქვეყნის დასაცავად... მოქმედი არმიისა და სპეცდანიშნულებისა და საპოლიციო ძალების გარდა, უმოკლეს ვადებში შეუძლია უკრაინას ბრძოლისათვის მოახდინოს 1 მილიონამდე მოქალაქის მობილიზება

- ყაზახეთში განვითარებულ მოვლენებთან დაკავშირებით უამრავი პასუხგაუცემელი კითხვები არსებობს, მაგრამ ამ თემაზე რუსეთის პროპაგანდისტები სერიოზულად მსჯელობენ იმაზე, რომ რუსეთ-ბელარუსის კავშირში მალე ყაზახეთიც შევა და შემდეგ უკრაინაშიც რადიკალურად შეიცვლება ვითარება და რუსეთის ირგვლივ ჩამოყალიბების სტადიაში მყოფ კავშირს, უკრაინაც შეუერთდება.

რამდენად საფუძვლიანია რუსი პოლიტიკოსებისა და პროპაგანდისტების ვარაუდი, რომ უკრაინა უარს იტყვის მის მიერვე გაცხადებულ საგარეო პოლიტიკურ კურსზე და შევა იმ კავშირში, რომლის შექმნაზეც ასე ხმამაღლა საუბრობს კრემლი და რუსი პროპაგანდისტები?

- მე ამას კატეგორიულად გამოვრიცხავ. რუსეთი უკრაინასთან ომს 2014 წლიდან აწარმოებს. ამ ომში უკრაინას უამრავი დაღუპული ადამიანი ჰყავს. რის გამოც რბილად რომ ვთქვათ, უკრაინაში რუსეთი და პუტინი არ უყვართ. მათ მტრებად თვლიან. ამიტომ რუსეთთან უკრაინის სამოკავშირეო ურთიერთობებში შესვლას გამოვრიცხავ.

უკრაინაში რუსეთი და პუტინი არ უყვართ. მათ მტრებად თვლიან. ამიტომ რუსეთთან უკრაინის სამოკავშირეო ურთიერთობებში შესვლას გამოვრიცხავ

დარწმუნებული ვარ, რომ რუსეთისადმი ამგვარი განწყობა და დამოკიდებულება უახლოესი ათწლეულები არ შეიცვლება. სწორედ ამიტომ ამ ეტაპზე რუსეთთან რაიმე ტიპის მეგობრულ ურთიერთობაზე საუბარი გადაჭარბებულად და არარეალისტურად მიმაჩნია.

მას შემდეგაც კი, თუ ორ ქვეყანას შორის პრობლემები მშვიდობიანად მოგვარდა, მშვიდობა დაისადგურებს, რუსეთსა და უკრაინას შორის კეთილმეზობლური ურთიერთობების ჩამოყალიბებას ათწლეულები დასჭირდება.

- თქვენ რუსეთსა და უკრაინას შორის, როგორც სუვერენულ სახელმწიფოების კეთილმეზობლურ ურთიერთობებზე საუბრობთ, პრეზიდენტი პუტინი და კრემლის სტრატეგები კი რუსეთის დომინირებით ახალ კავშირზე საუბრობენ, რომლის ნაწილი უკრაინა უნდა იყოს...

- ეს გამორიცხულია, ეს შესაძლებელი იქნება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ რუსეთმა უკრაინასთან ფართომასშტაბიანი ომი დაიწყო და უკრაინა, როგორც სახელმწიფო გაქრა პოლიტიკური რუკიდან. ამგვარი რამეს კი გამოვრიცხავ.

შესაძლებელია, რუსეთმა დაიკავოს უკრაინის ტერიტორიების გარკვეული ნაწილი, მაგრამ მე ამასაც გამოვრიცხავ, რადგან ასეც რომ მოხდეს, რუსები ვერ შეძლებენ ამ ტერიტორიების შენარჩუნებას.

- კრემლის პროპაგანდისტების მტკიცებით, მოსკოვს პირველ ეტაპზე სულაც არ სჭირდება უკრაინის მთელი ტერიტორიის დაკავება, მათ უნდათ უკრაინის სამხრეთ რეგიონების დაკავება, ასევე ოდესაზე კონტროლის დაწესება და შემდეგ სულაც არ აპირებენ იმ სახით უკრაინის აღდგენას, რაც თუნდაც სსრკ-ს დროს იყო...

- დიახ, ასეთი მსჯელობები ამ დღეებში ბევრი მოვისმინე და გავეცანი. ეს სრული სისულელეა. რუსი პროპაგანდისტების ამოცანაა რუსეთისა და პოსტსაბჭოთა ქვეყნების საზოგადოებებში გააჩინონ სულელური და არარეალისტური მოლოდინები რუსეთის ეგიდით რაღაც კავშირის შექმნაზე. მათ ჰგონიათ, რომ ამგვარი პროპაგანდით ისინი აახლოებენ ასეთ რეალობას.

რუსი პროპაგანდისტების ამოცანაა რუსეთისა და პოსტსაბჭოთა ქვეყნების საზოგადოებებში გააჩინონ სულელური და არარეალისტური მოლოდინები რუსეთის ეგიდით რაღაც კავშირის შექმნაზე. მათ ჰგონიათ, რომ ამგვარი პროპაგანდით ისინი აახლოებენ ასეთ რეალობას

მათ ასეთ ქცევაზე ჩვენი პასუხი ასეთია - სცადეთ, დაიწყეთ და შემდეგ ვნახავთ რა მოხდება. ისინი ქმნიან ილუზიას, რომ უკრაინასთან მიმართებაში ყველაფერი შეიძლება მოხდეს. არადა, უკრაინა რუსეთთან საომარ მოქმედებებშია მე-8 წელია.

ყოველ დღე გვყავს გარდაცვლილები და დაჭრილი ჯარისკაცები. უკრაინა კარგა ხანია ცხოვრობს რუსეთთან ომის მდგომარეობაში და არ გვაწვალებს ილუზია მოსკოვი დაიწყებს თუ არა ფართომასშტაბიან ომს. ასეთი ომი ახლაც მიმდინარეობს.

შეიძლება ითქვას, რომ რუსეთთან ომისთვის უკრაინა კარგა ხანია ემზადება. ომი ჩვენი არჩევანი არაა, მაგრამ გვიწევს ვიყოთ ასეთ მდგომარეობაში.

- ვიმეორებ, ყაზახეთში მიმდინარე პროცესებზე უამრავი პასუხგაუცემელი კითხვა არსებობს. იმედია დრო ამ კითხვებზე პასუხებსაც მოგვცემს. პოსტსაბჭოთა სივრცეში რუსეთის მიმართ ყაზახეთი ყველაზე ლოიალური ქვეყანა იყო.

თუ ამ პროცესებში მოსკოვის ხელი ურევია, არადა ჩანს რომ ასეა, გაუგებარია, რაში დასჭირდა მოსკოვს პოლიტიკური სცენიდან ნაზარბაევის ჩაჩოჩება და ფსონის კატაევზე დადება.

თქვენი დაკვირვებით რა გავლენას იქონიებს ყაზახეთში განვითარებული პროცესები უკრაინულ საზოგადოებაზე? ხოლო მეორე მხრივ მოახლოებულ ამერიკულ-რუსულ მოლაპარაკებებზე?

- ვფიქრობ, რომ არანაირად არ იმოქმედებს. უკრაინის მოქალაქეების ნაწილი გულშემატკივრობდა ყაზახ პროტესტანტებს. მაგრამ, ჩემი აზრით, ყაზახეთში განვითარებულ მოვლენებს უკრაინაში მიმდინარე პროცესებთან არანაირი პირდაპირი კავშირი არ აქვს.

ყაზახეთში განვითარებულ მოვლენებს უკრაინაში მიმდინარე პროცესებთან არანაირი პირდაპირი კავშირი არ აქვს

ყაზახეთში განვითარებულ მოვლენებს შესაძლოა იმ შემთხვევაში ჰქონდეს რეგიონული და შესაძლოა გლობალური შედეგები, თუ რუსეთის ქმედებები რეალურად მიიყვანს ქვეყანას სამოქალაქო ომამდე.

თუ რუსეთმა ყაზახეთში გააგრძელა ისე ქცევა, როგორც ოკუპანტმა, არ გამოვრიცხავ, რომ ამ ქვეყანაში პროცესები კიდევ უფრო გართულდეს.

- მოახლოებულ ამერიკულ-რუსულ მოლაპარაკებებზე ყაზახეთში განვითარებული პროცესებით რუსეთმა ამერიკულ მხარესთან გაიმყარა პოზიციები, თუ პირიქით?

- ვფიქრობ, რომ ამერიკელებთან მოლაპარაკებების წინ რუსეთს უნდოდა ყაზახეთში პოზიციების გამყარება და სწორედ ამიტომ შეიყვანა ამ ქვეყანაში სამხედრო ნაწილები. ასევე ვფიქრობ, რომ ამ პროცესებით მოსკოვმა ამერიკელებთან მოლაპარაკებების დაწყებამდე პოსტსაბჭოთა სივრცეზე, რაზეც მას პრეტენზიები აქვს, პოზიციები უდავოდ გაიმყარა.

ამერიკელებთან მოლაპარაკებების წინ რუსეთს უნდოდა ყაზახეთში პოზიციების გამყარება და სწორედ ამიტომ შეიყვანა ამ ქვეყანაში სამხედრო ნაწილები

რა თქმა უნდა, გაიმყარა, ახლა რუსეთი კიდევ ერთ სსრკ-ს ყოფილ ქვეყანაში შევიდა თავისი შეიარაღებული ძალებით. ყარაბაღის მეორე ომის შემდეგ აზერბაიჯანში შევიდნენ, ახლა ყაზახეთში. კრემლის ეს ნაბიჯები სწორედ იმას ემსახურება, რომ მან დასავლეთისგან პოსტსაბჭოთა სივრცე თავისი გავლენის სფეროდ მიიჩნიოს.

დღეისათვის ასე ჩანს. თუმცა, რასაც ვაკვირდები დღეისათვის არავინ იცის სავარაუდოდ, საბოლოოდ როგორ დასრულდება ყაზახეთში დაწყებული პროცესი. რუსეთისა და ყაზახეთის ხელისუფლებას აქვთ იმედი, რომ ყველაფერი მშვიდობიანად დასრულდება. ჩვენ ისღა დაგვრჩენია დავაკვირდეთ იქ რა და როგორ იქნება.

პარტნიორების თანადგომა გასაგებია, მაგრამ ჩვენ ჩვენი ნაციონალური ინტერესების დაცვის საქმეში უპირველეს ყოვლისა საკუთარი თავის იმედი უნდა გვქონდეს

დარწმუნებული ვარ, ამერიკელებთან დასაწყებ მოლაპარაკებებზე რუსეთი შეეცდება დაარწმუნოს ვაშინგტონი, რომ მას სრულად შეუძლია პოსტსაბჭოთა სივრცის გაკონტროლება.

რა ნაბიჯები არ უნდა გადადგას ამ მიმართულებით რუსეთმა, მიმაჩნია, რომ ჩვენი ნაციონალური ინტერესების დაცვა უპირველესად ჩვენი მოვალეობა და პასუხისმგებლობაა და მხოლოდ შემდეგ ჩვენი პარტნიორების. პარტნიორების თანადგომა გასაგებია, მაგრამ ჩვენ ჩვენი ნაციონალური ინტერესების დაცვის საქმეში უპირველეს ყოვლისა საკუთარი თავის იმედი უნდა გვქონდეს.

„ინტერპრესნიუსი“

კობა ბენდელიანი