საშინაო და საგარეო პოლიტიკის აქტუალურ თემებზე „ინტერპრესნიუსი“ იურისტს, აღმოსავლეთ ევროპის უნივერსიტეტის ასოცირებულპროფესორს, ლევან ალაფიშვილს ესაუბრა.

- ბატონო ლევან, აშშ-ს ჰელსინკის კომისიამ საქართველოსთან დაკავშირებით, პრაქტიკულად სკანდალური განცხადება გაავრცელა. მასში ნათქვამია - „თავისი საქმიანობის დასაფინანსებლად და ოპოზიციის შევიწროებისთვის „ქართული ოცნება“ მთელ მსოფლიოში მდებარე თაღლითური ქოლ-ცენტრების ქსელიდან მიღებულ შავ ფულს ეყრდნობა“. ამ განცხადების სამართლებრივ და პოლიტიკურ ასპექტებზე სასაუბროდ დაგიკავშირდით. ამ თემაზე უკვე მოვისმინეთ განცხადებები და კომენტარები, მაგრამ, მომხდარის სამართლებრივ ასპექტზე მსჯელობით დავიწყოთ და შემდეგ მის პოლიტიკურ შემადგენელზე გადავიდეთ. სამართლებრივად რას შეიძლება ნიშნავდეს აშშ-ს ჰელსინკის კომისიის განცხადება?

- აშშ-ს უმაღლეს წარმომადგენლობით ორგანოში მოქმედი ჰელსინკის კომისია, რომელსაც, ჩვენგან განსხვავებით ხელი მიუწვდება დახურულ ინფორმაციაზე, მათ შორის სპეცსამსახურების ინფორმაციაზე, ასეთ განცხადებებს ჰაერზე არ აკეთებს. ალბათობის მაღალი ხარისხი და დასაბუთებული ვარაუდი არსებობს, რომ ამ განცხადებას საფუძველი რომ არ ჰქონოდა, ეს განცხადება არ გაკეთდებოდა. აშშ-ს კონგრესში ასეთი რამეები არ ხდება.

სამართლებრივად, ტრანსნაციონალური დანაშაული საკმაოდ რთული დანაშაულია. გამოსაძიებლად რთულია და სხვადასხვა სახის და ტიპის დანაშაულებს ეხება, რომელიც საბოლოო ჯამში სრულდება ე.წ. „შავი ფულის“ გათეთრებით. ფულის კონკრეტული მიზნით, მისთვის ლეგალური ფორმის მიცემაში. ეს ყველაფერი ერთად აღებული, თაღლითობა, მოტყუებით ფულის მიღება და შემდგომ ფულის გათეთრება, ეს დანაშაულებრივი სქემა ცალ-ცალკე რთულად დასამტკიცებელი დანაშაულებია.

აშშ-ს უმაღლეს წარმომადგენლობით ორგანოში მოქმედი ჰელსინკის კომისია, რომელსაც, ჩვენგან განსხვავებით ხელი მიუწვდება დახურულ ინფორმაციაზე, მათ შორის სპეცსამსახურების ინფორმაციაზე, ასეთ განცხადებებს ჰაერზე არ აკეთებს

არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ საქართველო, ისევე როგორც არა ერთი სხვა არაერთი ქვეყანა მიერთებულია ფულის გათეთრების არა ერთ საერთაშორისო აქტს და შესაბამისად, ეს განცხადება ამ კონტექსტში რომ განვიხილოთ საქართველოს სახელმწიფოს მოუწევს დამაჯერებელი პასუხის გაცემა ამ განცხადებაზე. წინააღმდეგ შემთხვევაში, შესაძლოა ჩვენ ვიხილოთ უფრო მეტი ინფორმაცია, შესაძლოა, საგამოძიებო მასალებიც კი ამ საკითხთან დაკავშირებით და ამ შემთხვევაში ალბათობის მაღალი ხარისხით, როგორც მინიმუმ, ამერიკიდან, შესაძლოა ფინანსურ სექტორზე ვიხილოთ სანქციები. საქართველოს ფინანსურ სექტორზე სანქციების დადება უმძიმეს მდგომარეობაში ჩააგდებს ბევრს. რიგითი პენსიონერიდან დაწყებული პედაგოგით დამთავრებული.

სახელმწიფო ხაზინა დამოკიდებულია გლობალურ საფინანსო სისტემაზე. შესაბამისად, ისინი კი საკმაოდ ყურადღებით ადევნებენ თვალს ამდაგვარ კანონს მიღმა ქმედებებს, ასე რომ მათი მხრიდან სანქციების არ დაყოვნება, შესაძლოა, არც ისე შორეული პერსპექტივა იყოს.

სახელმწიფო ხაზინა დამოკიდებულია გლობალურ საფინანსო სისტემაზე. შესაბამისად, ისინი კი საკმაოდ ყურადღებით ადევნებენ თვალს ამდაგვარ კანონს მიღმა ქმედებებს. ასე რომ მათი მხრიდან სანქციების არ დაყოვნება, შესაძლოა, არც ისე შორეული პერსპექტივა იყოს

ასე რომ თუ საქართველოს ხელისუფლებამ ქმედებით, გამჭვირვალობით, დამაჯერებელი პასუხები არ გასცა ჰელსინკის კომისიის ბრალდებებს, ჩვენ ყველა ერთად, საკმაოდ მძიმე მდგომარეობაში აღმოვჩნდებით. და ეს მძიმე მდგომარეობა ხელისუფლების ბრალი იქნება.

- ამ თემაზე მოვისმინეთ ხელისუფლების წარმომადგენლების განცხადებები. მათ ყველაფერი მოახლოებულ არჩევნებს დააბრალეს. ითქვა, რომ ჰელსინკის კომისიის განცხადება ოპოზიციის სასარგებლოდ იქნა გაკეთებული. ხელისუფლება ითხოვს ამ თემაზე ამერიკიდან მასალების მიწოდებას. რამდენად დიდია იმის ალბათობა, რომ ქოლ-ცენტრების თემაზე ამერიკის უწყებების ჩვენს საგამოძიებო ორგანოებს ინფორმაციას მიაწვდიან?

- მე შემთხვევით არ მითქვამს, რომ ჰელსინკის კომისიას დახურულ ინფორმაციაზე მიუწვდება ხელითქო, და დარწმუნებული ვარ, ეს ინფორმაციები შესაძლოა მიწოდებულიც იყოს ქართული მხარისთვის.

რაც შეეხება ქართული მხარისთვის ინფორმაციის მიწოდების ალბათობას. შეგახსენებთ, რომ არა ერთმა ქვეყანამ, მაგალითად, გერმანიამ გამოიძია ამდაგვარი ქოლ-ცენტრების საშუალებით „შავი ფულის“ საქმე, რომლის ფიგურანტები საქართველოს რეზიდენტებიც იყვნენ.

ქართული რეალობის გათვალისწინებით, როდესაც ხდება საქართველოსთან პირდაპირი თუ ირიბი კავშირი, ჩვენი სამწუხარო რეალობიდან გამომდინარე გამოიკვეთებოდა ქართულ სახელმწიფოსთან კავშირი.

მე შემთხვევით არ მითქვამს, რომ ჰელსინკის კომისიას დახურულ ინფორმაციაზე მიუწვდება ხელითქო, და დარწმუნებული ვარ, ეს ინფორმაციები შესაძლოა მიწოდებულიც იყოს ქართული მხარისთვის

ასეა, რადგან, ასეთი რაღაცების ჩადენა რიგითი მოქალაქეებს არ შეუძლია. მათ ვიღაცამ უნდა დაუხუჭოს თვალი, ან წაახალისოს, ან რუსული ტერმინი რომ გამოვიყენოთ, რაც ასე ახლობელია ჩვენი მმართველი ძალისთვის, და რასაც „დაკრიშვას“ უწოდებენ. როგორც ჩანს, ეს ყველაფერი ცნობილია ქვეყნის გარეთაც.

ამდენად, ამ თემაზე პოლიტიკოსთა განცხადებების მიღმა, სამართალდამცავმა ორგანოებმა, სპეცსამსახურებმა დამაჯერებელი ქმედებით უნდა გასცენ ამ საკითხებზე პასუხი.

აქ პოლიტიკოსების კომენტარების დრო არ არის, იმიტომ რომ ძალიან მკაფიოდ იქნა ნათქვამი, საუბარია საერთაშორისო ტრანსნაციონალურ დანაშაულზე და ფულის გათეთრებაზე. რაშიც, სახელმწიფო და მისი ჩინოვნიკები არიან ჩართულნი.

- ამ თემის მხოლოდ არჩევნებთან დაკავშირება უადგილოა?

- არჩევნები რა შუაშია? როდესაც გაჩნდა საფუძველი ამ თემაზე განცხადება საჯაროდ გაკეთებულიყო, განცხადებაც მაშინ გაკეთდა. სავარაუდოა, რომ მანამდე, ამ თემაზე ინფორმაციის გაცვლა-გამოცვლა ხდებოდა. ცხადია, რომ ამაზე ამერიკული და სხვა ქვეყნების სპეცსამსახურები მუშაობდნენ. შედეგი მხოლოდ გამოძიების ინტერესებიდან გამომდინარე არ ცხადდებოდა.

როდესაც გაჩნდა საფუძველი ამ თემაზე განცხადება საჯაროდ გაკეთებულიყო, განცხადებაც მაშინ გაკეთდა

ვიმეორებ, ამგვარი გამოძიების არსებობას ადასტურებს გერმანიაში ჩატარებული გამოძიება და დადასტურებული ფაქტები, რომლებშიც საქართველოც ფიგურირებდა. ანუ, ამერიკის ჰელსინკის კომისიის ეს განცხადება საფუძველმოკლებული დიდად არ უნდა იყოს. ასეა, რადგან ამ თემაზე არაერთი ჟურნალისტური გამოძიებაც ვნახეთ და სახელმწიფოს მიერ გამოძიებული მასალებიც იქნა გასაჯაროებული.

- „ქართული ოცნების“ პოლიტსაბჭომ 2008 წლის აგვისტოს ომთან დაკავშირებით სპეციალური განცხადება გაავრცელა. მასში ვკითხულობთ - „2008 წლის აგვისტოში სააკაშვილის ავანტიურისტული ქმედებები არა მისი ფსიქიკური გაუწონასწერებლობის, არამედ გარედან დაკვეთილი და კარგად დაგეგმილი ღალატის შედეგი იყო“.

გასაგებია, რომ სწორედ არჩევნების მოახლოებასთან დაკავშირებით გააქტიურა ხელისუფლებამ 2008 წლის ომში წინა ხელისუფლების ბრალეულობის თემა. არადა. „ქართული ოცნება“ 12 წელია ხელისუფლებაშია და თუ ამ თემაზე სურდა სააკაშვილის გასამართლება, ამის გაკეთება მას მანამდეც შეეძლო.

უცნაური ისაა, რომ „ქართული ოცნება“ ამ თემის წამოწევის საფუძვლად იყენებს აგვისტოს ომთან დაკავშირებით ევროკავშირის მიერ შექმნილი საერთაშორისო კომისიის ხელმძღვანელის ტალიავინის ინტერვიუს.

ახლა როცა ევროკავშირის პოლიტიკა უკრაინასთან მიმართებაში რადიკალურად შეცვლილია, ევროკავშირი, ევროპის ქვეყნების ლიდერები თავად აღიარებენ, რომ 2008 წელს საქართველოზე რუსულ აგრესიასთან დაკავშირებით შეცდომა აქვთ დაშვებული, რაიმე ფორმით ტალიავინის მოსაზრებების გამოყენება რბილად რომ ვთქვათ, ღიმილის მომგვრელიც კია.

ასეა იმიტომ, რომ კარგად გვახსოვს, ტალიავინის კომისიაში ლავროვის ლობირებით და მერკელის მხარდაჭერით როგორ მოხვდნენ პრორუსულად განწყობილი გერმანელი ექსპერტები. ასევე კარგად გვახსოვს, მაშინ „გაზპრომისა“ და პუტინის გავლენა არა მარტო გერმანიაზე, მაგრამ გერმანიაზე განსაკუთრებით.

ახლა როცა ევროკავშირის პოლიტიკა დიამეტრულად შეცვლილია, ტალიავინის ე.წ. კომისიის დასკვნაზე აპელირება რამდენად მართებულია სამართლებრივად?

- რუსული ნარატივის „კარგი“ ნამუშევარია მსჯელობა იმაზე, თუ ვინ დაიწყო ომი 2008 წელს. ტალიავინის კომისიას უმნიშვნელოვანეს თემაზე არ უმსჯელია. მხედველობაში მაქვს ის, თუ რამდენად მშვიდობისმყოფელები იყვნენ რუსი ცისფერჩაფხუტიანები მაშინ, როცა ცხინვალის რეგიონში იდგნენ. და რამდენად ასრულებდნენ ისინი მაშინ მათზე დაკისრებულ ფუნქციას.

ასევე მნიშვნელოვანია, იმ შემთხვევაშიც კი თუ მშვიდობისმყოფელების წინააღმდეგ რამე იქნა არასწორად ჩადენილი, ეს აძლევს თუ არა სამშვიდობო ქვეყნის ძალებს ქვეყნის ნაწილის ოკუპაციის უფლებას. ამ თემაზე ტალიავინის კომისიას იმის გამო არ უმსჯელია, რომ არ აწყობდათ.

რატომ? იმიტომ რომ ამ თემებზე ლოგიკური და სამართლიანი გამოძიებითაც რუსეთისთვის არასასურველი დასკვნები უნდა გამოეტანათ. ახლა ასეთივე დასკვნებს ჩვენი ხელისუფლება აკეთებს.

თუ ხელისუფლება ამგვარ რიტორიკა გააგრძელა, მივა იქამდე, რომ ზვიად გამსახურდიას გასამართლებას მოითხოვენ. არადა 1989 წლიდან მოყოლებული, როცა საქართველოს დამოუკიდებლობა არ ჰქონდა გამოცხადებული რას აკეთებდა რუსეთი იგივე სამხრეთ ოსეთში, ან აფხაზეთში, კარგად ვიცით.

თუ ხელისუფლება ამგვარ რიტორიკა გააგრძელა, მივა იქამდე, რომ ზვიად გამსახურდიას გასამართლებას მოითხოვენ. არადა 1989 წლიდან მოყოლებული, როცა საქართველოს დამოუკიდებლობა არ ჰქონდა გამოცხადებული რას აკეთებდა რუსეთი იგივე სამხრეთ ოსეთში, ან აფხაზეთში, კარგად ვიცით

საქართველომ ცხინვალის რეგიონში პირველი სერიოზული სისხლიანი ჭრილობა რუსული პროვოკაციის გამო მიიღო. ხელისუფლების ლოგიკით გამსახურდიას ხელისუფლებას არ უნდა ემოქმედა, ქართული მილიცია სამხრეთ ოსეთში არ უნდა შესულიყო. ამას ამბობენ?

ჩვენ ხომ ვიცით, რომ სსრკ-ს დაშლის შემდეგ რუსეთი ყველაფერს აკეთებდა იმისთვის, რომ შეენარჩუნებინა გავლენა სსრკ-ს რესპუბლიკებში და რამდენადაც შესაძლებელი იქნებოდა აღედგინა მოდერნიზებული სსრკ.

თუ ხელისუფლებას არ ახსოვს, როცა 2008 წელზე რომ საუბრობენ, შევახსენებ 1991 წლის ყაზბეგის შეთანხმებას, რომელზეც ელცინმა და გამსახურდიამ მოაწერეს ხელი. მათ იგი საერთოდ წაკითხული აქვთ? ან იგივე ელცინისა და შევარდნაძის დაგომისის ხელშეკრულება? იციან მათ მაშინ მსოფლიოში რა გარემო იყო და საქართველოს რისი არჩევანი ჰქონდა? აღარაფერს ვამბობ იმაზე, რომ დაგომისის ხელშეკრულება გამსახურდიას დამხობის შემდეგ იქნა ხელმოწერილი.

როდესაც 2008 წელზე ვსაუბრობთ, არ უნდა დაგვავიწყდეს ის დოკუმენტები რომელიც ვახსენე. ისინი სამშვიდობო შეთანხმებები იყო. სხვათა შორის, სამხრეთ ოსეთში რუსეთის სამშვიდობო ძალების სარდალი კულახმეტოვი მოსკოვმა ცხინვალში ცინიკურად დანიშნა ელჩად. სხვათა შორის მისი ცხინვალში ელჩად დანიშვნა „ქართული ოცნების“ მმართველობის პირობებში მოხდა. საერთაშორისო სამართალში ვერსად ნახავთ, რომ მშვიდობისმყოფელს, ანუ სამშვიდობო მანდატით აღჭურვილ ქვეყანას, ან სახელმწიფოთა გაერთიანებას, მინიჭებული აქვს უფლება იმ შემთხვევაშიც კი, თუ კონფლიქტის რომელიმე მხარემ დაარღვია პირობები, მოახდინოს ქვეყნის ნაწილის ოკუპაცია. არც ერთი საერთაშორისო აქტი ამას არ ითვალისწინებს.

საერთაშორისო სამართალში ვერსად ნახავთ, რომ მშვიდობისმყოფელს, ანუ სამშვიდობო მანდატით აღჭურვილ ქვეყანას, ან სახელმწიფოთა გაერთიანებას, მინიჭებული აქვს უფლება იმ შემთხვევაშიც კი, თუ კონფლიქტის რომელიმე მხარემ დაარღვია პირობები, მოახდინოს ქვეყნის ნაწილის ოკუპაცია. არც ერთი საერთაშორისო აქტი ამას არ ითვალისწინებს

თუ კი ამაზეა საუბარი, უნდა შევაჯამოთ და ვთქვათ, თუ რა ხდებოდა 2008 წლის ზაფხულის განმავლობაში. ასრულებენ თუ არა მშვიდობისმყოფელები თავის ფუნქციას. ცეცხლი საიდან ეხსნებოდა კვირების განმავლობაში ქართულ დასახლებულ პუნქტებს?

- ამაზე გამახსენდა, ომის შემდეგ თავად რუსები არ მალავდნენ, რომ ომის დაწყებამდე თვე ნახევრით ადრე ცხინვალის რეგიონში რუსებს შეყვანილი ჰყავდათ სამხედრო სპეცრაზმი, რომელთა ვინაობა ცნობილია, ისინი ესროდნენ ხან ქართულ სოფლებს, ხანაც ოსურს, ქართველებს ეგონათ, რომ ოსები ესროდნენ, ოსებს კიდევ რომ ქართველები ესროდნენ. წესით, ტალიავინის კომისიას ეს უნდა ეთქვა, მაგრამ არ თქვა. სხვათა შორის, ეს სპეცრაზმი მაშინ პრეზიდენტმა მედვედევმა ორდენებით დააჯილდოვა. ყველაფერს რომ თავი დავანებოთ, უკრაინა-რუსეთის ომის ფონზე ევროპაშიც და მსოფლიოშიც ვითარება შეცვლილია.

ევროკავშირის პოლიტიკა სერიოზულადაა შეცვლილი. თუ ევროპულ პოლიტიკას რა დინამიკა აქვს შეძენილი, ვგულისხმობ უკრაინის დახმარებას და რუსეთთან განსაზღვრულ პოლიტიკას, სულაც არაა გამორიცხული, ევროპამ „თავად მოიცალოს“ ტალიავინის კომისიის ე.წ. დასკვნისთვის.

ასეთ ვითარებაში ტალიავინის რამეში დამოწმება, რომელიც თავის დროზე, როცა საქართველოში გაეროს სადამკვირვებლო მისიას ხელმძღვანელობდა, რუსეთის ლობირებაში არა ერთხელ იყო შემჩნეული, გაუგებლობადაც კი გამოიყურება...

- ტალიავინის დასკვნაში ვერ იპოვით პასუხს კითხვაზე აქვთ თუ არა სამშვიდობო ძალებს უფლება, მოახდინოს ქვეყნის ნაწილის ოკუპაცია? ამაზე ტალიავინის დასკვნა პასუხს არ სცემს.

გარდა ამისა, ტალიავინის დასკვნა ევროპელმა სტრუქტურებმა ნულს გაუთანაბრეს. მხედველობაში მაქვს ამ თემაზე ჰააგისა და სტრასბურგის სასამართლოების გადაწყვეტილებები. ამ ყველაფერთან დაკავშირებით სამართლებრივი შეფასებები უკვე გაკეთებულია.

ტალიავინის დასკვნა ევროპელმა სტრუქტურებმა ნულს გაუთანაბრეს. მხედველობაში მაქვს ამ თემაზე ჰააგისა და სტრასბურგის სასამართლოების გადაწყვეტილებები. ამ ყველაფერთან დაკავშირებით სამართლებრივი შეფასებები უკვე გაკეთებულია

ვინ გაისროლა, რა ტიპის იარაღით გაისროლა, ამაზე მსჯელობას არანაირი აზრი არ აქვს. „ქართულ ოცნებას“ მოუწოდებ გაიხსენონ ის, რომ მისი ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ, როცა ირაკლი ალასანია იყო თავდაცვის მინისტრი, მან თქვა საჯაროდ - „ჩვენ ვაწარმოებთ 2008 წლის ომის შესწავლასო“. არა, გამოძიებას, არამედ იმას, თუ ვაწარმოებთ კვლევასო იმ მოვლენებზე. მოუწოდებ ხელისუფლებას ამოიღონ იმდროინდელი კვლევის შედეგები და გაასაჯაროონ!

- კითხვას ასე დავსვამ - 2008 წლის ომში არა რუსეთის, არამედ საქართველოს ხელისუფლების დადანაშაულება რას ემსახურება? ან რას შეიძლება ემსახურებოდეს?

- ამას უფრო ფართო გეოპოლიტიკური კონტექსტი აქვს. მნიშვნელოვანია ის, რომ აგვისტოს ომზე განცხადება ხელისუფლებამ მას შემდეგ გაავრცელა, როცა დასრულდა ამერიკელი სენატორისა და კონგრესმენის ვიზიტი თბილისში. ანუ, მას შემდეგ, როცა აშშ-ს საკანონმდებლო ორგანოების წარმომადგენლები თბილისში იმყოფებოდნენ, ისინი „ქართული ოცნების“ საპატიო თავმჯდომარემ არ მიიღო.

პოლიტსაბჭოს განცხადებაში ბევრი რამ წერია, მაგრამ, მასში უმთავრესი არის ის, რომ „2008 წლის ომის გარე ძალების მხარდაჭერით მოხდა“. საქართველოს ხელისუფლებამ აგვისტოს ომში აშშ ღიად დაადანაშაულა.

პოლიტსაბჭოს განცხადებაში ბევრი რამ წერია, მაგრამ, მასში უმთავრესი არის ის, რომ „2008 წლის ომის გარე ძალების მხარდაჭერით მოხდა“. საქართველოს ხელისუფლებამ აგვისტოს ომში აშშ ღიად დაადანაშაულა

არადა, აშშ-ს მაშინდელ წარმომადგენლებს, კონდოლიზა რაისს და სხვებს, არაერთხელ აქვთ გაკეთებული განცხადება, ამ ომთან დაკავშირებით აშშ-ს პოზიციისა და როლის შესახებ.

2008 წლის ომთან დაკავშირებულ საკითხების გააქტიურება ემსახურება პუტინის სასარგებლოდ თამაშს. საუბარია იმ პუტინზე, რომელიც დღეს უკრაინაში მხოლოდ უკრაინას კი არა მთელ დასავლურ ცივილიზაციას ებრძვის. პუტინი ამას ზოგან იარაღით ებრძვის, ზოგან უიარაღოთ.

თუ კი პუტინი უკრაინაში იარაღით იბრძვის, ქართულ სცენაზე მას გახსნილი აქვს მეორე ფრონტი რუსეთის სასარგებლოდ და დასავლეთის საწინააღმდეგოდ. ახლა საუბარია მხოლოდ საინფორმაციო პოლიტიკურ ომზე, რომელშიც, სამწუხაროდ, საქართველოს ხელისუფლება მონაწილეობს.

თუ კი პუტინი უკრაინაში იარაღით იბრძვის, ქართულ სცენაზე მას გახსნილი აქვს მეორე ფრონტი რუსეთის სასარგებლოდ და დასავლეთის საწინააღმდეგოდ. ახლა საუბარია მხოლოდ საინფორმაციო პოლიტიკურ ომზე, რომელშიც, სამწუხაროდ, საქართველოს ხელისუფლება მონაწილეობს

დარწმუნებული ვარ, ვერც უკრაინაში და ვერც საქართველოში რუსეთი წარმატებას ვერ მიაღწევს. ჩვენ მოვესწრებით იმას, რომ თუ რუსეთი თავის ისტორიულ ფარგლებში დარჩა, კრემლისთვის ესეც კარგი იქნება. სხვა შემთხვევაში რუსული იმპერია შეიძლება დაიშალოს კიდეც. მაგრამ, მას მაინც მოუწევს ყველა იმ დანაშაულზე პასუხის გება, რაც მას ამდენი ხნის განმავლობაში ჩადენილი აქვსარა მხოლოდ საქართველოს მიმართ.

„ინტერპრესნიუსი“

კობა ბენდელიანი